Bir dönem yapılan kamuoyu yoklamalarında, en güvenilmez kurumlar siyaset ve medya çıkarken en güvenilir kurum da ordu çıkardı.

Şimdilerde artık ona da güven kaldığını sanmıyorum.

Her akşam televizyonlarda, gazetecilerin, emekli savcıların, askerlerin, akademisyenlerin sürüp giden davalar da dahil yargıyla ilgili bu kadar çok kuşku dile getirdiği başka bir ülke var mıdır acaba?

Herkes birbirini yıpratmaya, itibar zedelemeye kalkıştığından beri artık kimse kimseye inanmaz oldu.

Komplo teorileri o hale geldi ki insanlar en yakınlarından bile kuşkulanır durumda...

***

Sorduğunuz sorulara doğru, açık, net cevaplar gelmiyor.

Fazla sorarsanız başınız derde giriyor.

Herkesin kimliği belli olduğu ya da bir şekilde yaftalandığı için kimse artık tarafsız görülmüyor.

Tarafsız kalanı da dinleyen yok doğrusu...

Eskiden en azından dış ilişkilerde devletin politikası bir bütün olur, Türkiye’nin çıkarı önde gelirdi.

Şimdi o da bitti.

Başka ülkelerle ilgili tutumlar bile buradaki kavganın uzantısı haline geldi.

Ne terörle mücadele, ne anayasa değişikliği, ne reformlar, hiçbiri artık gerçek biçimiyle ele alınamıyor.

***

Kaç yıldır bir araya gelemeyen, sürekli birbirine hakaretler yağdıran bir iktidar ve muhalefet varken ülkenin en önemli sorunları nasıl çözülür?

Kendi ordusunu, kendi yargısını, kendi kurumlarını geçmişte komplolar kurmakla suçlayan bir devletin sonra yine onlara itibar beklemesi herhalde biraz zor.

Yapılan her şeyin arkasında başka niyetler arandıkça, herkes iyi veya kötü kendi tarafını savunmaya devam ettikçe gerçeklik duygusu giderek zedeleniyor. Özellikle genç kuşakların da bütün bunlara ilgisi gün geçtikçe azalıyor.