Şubat ayında sanki bir yaz günü. Ne giyeceğimizi şaşırdık. Herkes sokaklarda, sahiller dolup taşmış, maç her yeri felç etmiş. Stada giriş kapılarında yoğunluk yaşandığından tedbir amaçlı anonslar yapılıyor. Lokomotiv, büyük güvenlik önlemleri altında stada geliyor. UEFA, bildiğiniz gibi bu 90 dakikayı ‘yüksek riskli maç’ olarak tanımlamıştı. Rus ekibi kapalı kutuydu. Beşiktaş ile iki maç oynamış, ikisi de 1-1 berabere sonuçlanmıştı. En önemli oyuncuları Niasse’yi Everton’a vermişler. İki ay resmi maç yapmadıkları gibi, kadro olarak da zayıflamışlar. Her ne olursa olsun UEFA maçları farklıdır. Zor bir gece geçecekti. Seyirci desteğine ihtiyaç vardı. Tribünler doldu taştı. Hep destek, tam destek.
Pereira’nın sahaya sürdüğü 11 beklediğim kadroydu. F.Bahçe’nin başlangıç bölümündeki oyununa sözüm yok. Volkan Şen, Persie bayağı zorladılar Rus savunmasını. Hatasızdık. Maçı istiyorduk. Herkes görevini yaptı, Ozan Tufan dahil. Tek eksik goldü. O da De Souza ile geldi. Aferin Gökhan’a... Asisti Brezilyalının vuruşu kadar şıktı. Rakip şaşırıyor, ısıran futbolumuz var. Topla oynama yüzdemiz de çok yüksek. Sarı - Lacivertlilerin haftalar, aylar sonra en iyi futbolunu oynadığını söyleyebilirim. Ama karşında böyle kötü bir takım bulmuşken daha fazlasını atacaksın. Yoksa yarın bu kaçırdıklarını ararsın. Nani, topları ezmese işler daha iyi olurdu. Pereira’nın oyuncu değişikliklerini doğru bulmadım. De Souza’nın ikinci golü rövanş için umut ışığı oldu. F.Bahçe için güzel bir geceydi. Herkes keyif aldı. Tribünlerde herhangi bir olumsuzluğun yaşanmaması da bir o kadar sevindirici.