Hafta başından itibaren telefonum hiç susmadı, hatır sormak falan yok. Arayan doğrudan konuya giriyor: “Bilet bulabilir misin?” Sanıyorlar ki gazeteci her şeyi çözer. Yok böyle bir şey. Öyle olsaydı Mustafa Balbay 1108 gündür neden tutuklu? Yaşam içinde arkadaşlıkların, dostlukların çok önemi vardır. Ben hep buna önem vermişimdir. Fakat günümüzde artık arkadaşlıkların pek inandırıcı olduğuna inanmıyorum. Bunu son zamanlarda daha çok görmeye başladım.

Günler, aylar geçmiş, aramayan, sormayan ama işi düştüğünde yanımdaki koltuğa gelip oturan, neredeyse boynunu eğerek işinin görülmesini (tamamen rolcü yaklaşım) isteyen o kadar çok insan olmuştur ki... Haydi bir sefere mahsus tamam. Ama abartılı davranılırsa olmaz. Ara sıra telefonla arasalar, hatır için gelseler sözüm yok. Hep işleri olduğu zaman yapılan bu uygulama resmen ‘kullanmaya’ giriyor.

Her defasında hoşgörü gösterdiğiniz bu insanlar özel bir gününüzü paylaşmak için dahi çağrı bırakarak aramanızı istiyorlarsa bu kadarına da pes, öyle değil mi? Artık daraldım. Hepinizin de bildiği gibi A.Madrid-Beşiktaş ve Fenerbahçe-Galatasaray maçları öncesi biletlere yoğun ilgi vardı. Bakıyorum, yüzünü belki de bir, iki kez gördüğüm insanlar arıyor. Sanki babamın oğulları.. Açmıyorum telefonumu... Israrla çaldırıyorlar. Bilet bulsam kendime ayarlarım. Benim eşim, çocuğum, yakınım yok mu? Hem bileti kaç kişi gördü, çıkar çıkmaz bitmiş!

Karaborsa almış başını gidiyor. Karşı tarafa durumu anlatsan anlamıyor. Hatta hesap soranlar oluyor; “Neden yok” gibisinden. Yeri gelmiş, bir bilet bulduğumda ikincisi istenmiştir. Yine yeri gelmiş teşekkür beklerken “Yer kötüydü” demişlerdir. Geç de olsa insanları tanır gibiyim, hatta bazılarına karşı gün geliyor nefretim oluyor. Bu insanlar için “Yüzleri kösele olmuş” demem sanırım yeterli. Tabii ki anlayana! Sabır taşı; çok sabırlı insanlar için kullanılan deyimdir. Benim sabır taşım çatladı. Karaborsa konusu çok önemli, her derbide aynı durum yaşanıyor. Çaresi bir türlü bulunamadı. Oysa her şey Emniyetin elinde.Yeter ki yapmak istenilsin. Dün gece rakamlar dudak uçuklatan tarzdandı.

Fenerbahçe-Galatasaray rekabeti 103 yıldır hep var. Geçmişte yaşananların çoğunu büyüklerimden dinlemişimdir. Aradaki uçurumu görmemek mümkün değil. Nereden nerelere gelindi? Eskiden ne para vardı ne pul. Sahalar kötü, para yok, çorap yok, formalar öyle, top desen iki vuruşta patlıyormuş. Yokluk olsa da dönemin insanları ‘futbol’ oynuyorlarmış, mücadele ediyorlarmış... Saygınlık varmış, taraflar birbirleriyle oturup yan yana maç izliyorlarmış.

Hemen birkaç örnekleme yapmak istiyorum; Fenerbahçe, Galatasaray’daki sakat futbolcu sayısının fazlalığı nedeniyle maçın ertelenmesini sağlamış. Daha sonra Galatasaray Fenerbahçe’yi 6-1 yenmiş. Ezeli rekabetin yeni başladığı dönemlerde Galatasaray ile Fenerbahçe sporcuları ortak kiraladıkları evlerde otururlarmış. Önemli anektod; Türkiye’de davet edilen bir yabancı takıma karşı ‘Fenersaray’ olarak karma takım çıkarmışlar. Ya şimdi? Ortalık toz duman. İşte maç öncesi; F.Bahçeli, Florya’da, G.Saraylı Samandıra’da. Amaçları belli; moral bozmak, gerginlik yaratmak. İnsanoğlu eskilerden hiç mi ders çıkarmaz? Neden acaba hep kötüyü düşünürler? Vur, kır, parçala. Küfür cabası. Olmaz. Bir kereye mahsus örnek davranış sergileseniz ne kaybedersiniz ki?

Saracoğlu’nda dakika 15. F.Bahçe 2-0 önde, G.Saray şokta. Kimin aklına gelirdi böyle bir maçta skorun hemen 2 farklı olacağı? Oldu, çünkü ev sahibi iyi başlamıştı. İki olağanüstü gol attılar. Sonra Cim – Bom oyunda dengeyi sağladı, güzel geçiyordu mücadele, futbol doyurucuydu. Abartmıyorum, beğendim. Derbiye yakışır oynadılar. Formalarını ıslattılar. Yeri geldi kavga ettiler ama birbirlerine sarıldılar. Zaman zaman eskiyi hatırlattılar. G.Saray 2-1 yaptıktan sonra eşitliği kovaladı. Bana göre kadro olarak F.Bahçe’den zenginlerdi. Hata yapmadılar mı? İki taraf da yaptı. Böyle maçta tansiyon yüksek olunca hatalar da beraberinde gelir. Unutmamak gerekir ki futbol zaten hata oyunudur.

Tek farklı skorların korunması kolay olmaz. F.Bahçe 2-1 önde başladığı ikinci 45 dakikada yeri geldi fazlasıyla zorlandı. Sarı – Lacivertlilerin klasik kapanışıyla G.Saray baskı kurdu. Sağlı, sollu tehlike doğurabilecek bir baskıydı bu. Derbilerde çözülürsen toparlanmakta zorluk çekersin. F.Bahçe’de bunu gözlemler gibi oldum. Emre topu çizgiden çıkarmasa 58’de skora beraberlik gelebilirdi. Son yarım saatte teknik direktörler kan değişimine başvurdular. Nefesler tutuldu. Tribünde yerinde oturan kalmamıştı. Heyecan en doruk noktadaydı.

Tek eksik goldü, G.Saray bunu Hakan Balta ile becerdi. Böyle olunca da Kadıköy’deki derbiden kazanan çıkmadı.

\n\n