Nice kıyımlara, ölümlere alışmış bir toplum hayata nasıl bakar gülüm!
İnsanların insanlaşması, kızılca kıyamet, demokrasi, özgürlük!
Eşitlik, kardeşlik!
Sevgi, aşk, özlem, tutku, kin ve öfke...
Niye bu gözyaşı gülüm!
Gezi Direnişi’nde Eskişehir’de polisler ve eli sopalı kişilerce dövülerek öldürülen Ali İsmail Korkmaz...
Üçüncü duruşmada otopsi raporu okundu... Rapor okunurken izleyiciler ağladı... Anne Emel Korkmaz dayanamayıp yere düşüp bayıldı...
Ey vicdansızlar, ey kan emiciler, ey eli sopalı, palalı yaratıklar!
Hiç utanmadınız mı, yüzünüz kızarmadı mı?
Ali İsmail’e son tekmeyi atan polis Saldoğan ne diyor savunmasında:
“Kanunların bana verdiği yetkiler dahilinde bedenen zor kullanmak yolunu seçtim!”
Ali İsmail Eskişehir’de öldürüldü ama katiller Kayseri’de yargılanıyor...
İşte hukuk devleti gülüm, bir tanem, canımın içi...
Her şey zamanın gizinde saklı, gecikmiş günün saatinde.
Sessizlik karşılar hepimizi kapıda; açıp girersiniz içeri...
Odada yanık karanfil kokusu...
Ve ölüm sessizce dokunur gözlerinize.

***

RTE Cumhuriyeti’nde ölüm kol gezer...
Kimi zaman Susurluk konuşulur, tartışılır, katiller aramızda dolaşırken...
İktidar, muhalefetten kaçırdığı fezlekeleri savcılığa geri gönderir...
Demek ki korkuyor hükümet!
Yolsuzluk, hırsızlık, rüşvet savları!
İşte böyle gülüm!
Bir yanda ölülerimiz, öte yanda kimsesizler mezarlığı, asit kuyuları...
Susurluk’un özgürlüğün tadını çıkaran silahlı çeteleri...
Gözünüz aydın, 17 Aralık unutulup gitti bile...
Fezlekeler savcılıkta!
Meclis kapanacak zaten!
Gerisi Allah kerim!
Gülüm; bir soru soracağım sana:
“Yasalarla değil yasaklarla yönetilen bir toplumda demokrasiden, düşünce özgürlüğünden, evrensel hukuktan söz edilir mi?”
Orhan Erinç’in 3 Mayıs’ta yazdığı yazıyı bulup okumanı öneririm...
Özgürlük Evi (Freedom House) adlı kuruluşun 2014 Raporu’nda “Özgürlüğü olmayan ülkeler” arasında 14 basamak geriye düştüğümüz görülüyor.
Türkiye, Güney Sudan, Libya, Ermenistan, Ekvador’la eşleşmiş...
Orhan Erinç diyor ki:
“İktidar, basın özgürlüğü için elle tutulur, gözle görülür bir şey yapmıyor ama önemli bir girişimi var!”
Nedir bu önemli girişim gülüm, biliyor musun?
Gutenberg’in bulduğu baskı yöntemi, teknolojinin katkısıyla gelişti ama onu elektronik yayıncılıkla aynı yasaya bağlama isteği...
Resmi ilanların salt “Basın Yasası” kapsamındaki yayın organlarına verilmesinin yolu kapatılmak isteniyor.
Bir de “MİT Yasası” ve ceza öngören yasalar...
İşte sana ileri demokrasi gülüm!

***

Baskıcı, toplumu ayrıştıran bir dönemin içindeyiz, sana haber vereyim gülüm...
Baskıcı yönetimler yasaları değil, yasakları savunur darbeli yıllarda olduğu gibi...
Sıkıyönetimler, darbeci yönetimler 1 Mayıs’larda Taksim’i yasaklıyordu.
Taksim’e çıkmak yasak, Gezi de yasak, her yer yasak...
RTE yasakları seviyor!
Bir bakıyorsunuz Taksim’e giden yollar kesiliyor, vapur, metro, deniz otobüsü, metrobüs seferleri durduruluyor...
Plastik mermi, gaz bombası, basınçlı su!
Uğur’un, Berkin’in, Can’ın, Ahmet’in ölümleri “faşizme karşı mücadeleyi” başlatıyor.
Toplumda bir suskunluk, korku ve yılgınlık!
Ve bir şey söyleyeceğim sana gülüm, bunu bir kenara yaz, belki gerekebilir bir gün:
“Acılarını ve sevinçlerini mantığının süzgecinden geçirirsen duyguların körelmez, beslenir.
Hayatın geçiciliği içindeki sürekliliği algılarsın...
Mapusanede yatarken ne zaman özgürlüğüne kavuşacağını bilemediğin gibi, iktidar koltuğunda otururken belki düşmüşsündür...”
Ya gülüm işte böyle!