Geçen cuma günü Ergenekon davasının karardan önceki son duruşması yapıldı. Kalabalık bir gazeteci grubu da duruşmayı izledi. Ben de oradaydım. Uzaktan da olsa Balbay ile selamlaşabildik. Mahkemenin bozuk bir Türkçe ile “iddia edilen terör örgütü” diye ifade ettiği “örgütün” nasıl bir “terör örgütü” olduğunu da o salonda görmek olanağını bir kere daha elde etmiş olduk böylece.
“İddia edilen terör örgütünün” “iddia edildiğine göre” iki silahlı eylemi vardı: Birisi gazetemizin Başyazarı, bilgemiz, ustamız İlhan Selçuk’un “kendi gazetesine attırdığı bombalar”, diğeri Danıştay hâkim ve savcılarına yapılan ölüm ve yaralamalarla sonuçlanan saldırı.
Bu saldırıların Ergenekon tarafından örgütlendiği savcılar tarafından bir şekilde her şey her şeyle bağlanabilir usulünce iddia ediliyor. Daha önce bir başka mahkeme tarafından mahkûm edilen ama burada kendilerine daha fazla ihtiyaç duyulduğu için transfer edilen tetikçiler mahkeme salonunda Prof’lar, milletvekilleri, aydınlar ve kurmay askerlerden oluşan sanıklardan her nedense uzak tutuluyorlar.
Örgütle araları iyi değil herhalde!..
Hatta savcıların “Osmanım” dediği tetikçi diğer sanıkların “kanını içeceğini” de gayet nezih bir biçimde ifade etti duruşma salonunda.

Böyle bir terör örgütü bu Ergenekon. Balbay da diğer sanıklar da davanın nasıl bir dava olduğunu uzaktan da olsa açık seçik anlattılar bir kere daha. Davanın nasıl sonuçlanacağını bildiklerini ama aldırmadıklarını, sonunda halkın kararının önemli olduğunu, halkın kararıyla özgür kalacaklarını söylediler. Halk da inanmıyor ki Balbay’ın suçlu olduğuna oy verip kendine vekil seçti zaten.
Sonra onları orada, Silivri’de bırakıp döndük gazetelerimize.
Gazetelerimizde gündem Gezi Parkı tutuklamaları, kadın ve erkeklerin durma eylemleri ve kuşkusuz piyasaların durumu idi. Borsa çakılmış, dolar fırlamış, sanki Başbakan’ı dinlemeye hiç niyeti olmadığını ilan eder gibi faizler yükselmişti.
Doğal olarak hepimiz ya da en azından bir kısmımız Başbakan’ın gösterdiği yoldan giderek şu faiz lobisinin peşine düştük... ve bulduk sonunda: Lobinin başı Amerikan Merkez Bankası Başkanı Bernanke’dir; bir konuşmayla zıplatmıştır faizleri.

Kuşkusuz Çarşı Grubu’nu, Taksim Dayanışma’yı, bilcümle legal olsun olmasın sol parti ve grupları, CHP’yi de ihmal etmemek gerekir. Topu birden pekâlâ bir çete oluşturma kabiliyetine sahiptirler. Bu arada uluslararası çetenin Alman kanadını da unutmayalım; bir acele “Bernanke’nin kararı doğrudur, zamanındadır” diyen Merkel’in de çeteyle ilişkisi araştırılmalı ve bu iş özel olarak AB kapsamına girdiği için ilgili bakan Egemen Bağış’a verilmelidir.
Faiz lobisini terör örgütü olarak tarif etmekte zorlanacağımızı zannedenler yanılırlar. Lobi orada duruyor, “iddia edilecek teröristler” de Çarşı Grubu ve diğerleri olarak işte buradalar.
Geriye bir iki gizli tanık ya da bir iki “Osmanım” mı kalıyor.
Siz şu geçen on yıldan hiç ders almamış, çıraklık, ustalık dönemlerini layıkıyla değerlendirememişsiniz. Yeteneksiz olduğunuz için evrenin evrensel kuralını; her şeyin her şeyle bağlanabileceğini de öğrenememişsiniz. Bir bildiğiniz yürümek, durmak, bağırmak, çağırmak.
Yürümeleriniz biber gazı tüketimini artırdı, stoklar sizin yüzünüzden iki günde tükendi. Şimdi de bizim “onuncu yıl” marşımıza, “durmak yok yola devam” şarkımıza inat, duruyorsunuz.
Peki durun bakalım.
Biz bir şeyleri bir şeylerle bağlayalım da görelim bakalım nereye kadar duracaksınız?