“İSTANBUL, Bitmeyen Bir Aşk, 1940’lardan Bugüne, Efsaneler, Anılar, İzlenimler” adlı kitabımın son provalarını okumak ve düzeltmelerini yapmak için, bayram tatilinden de yararlanarak “Aydınlanma” köşeme verdiğim sekiz yazılık arada, 2017’de zorla kabul ettirilen bu “ucube Anayasa” ile başlatılan “kişiye özel” rejimin “oksimoron” nitelik taşıyan adı kondu.

***

31 Mart 2019 seçimleri sonunda büyük çoğunluklarla seçilmiş olan HDP’li Diyarbakır, Mardin ve Van Belediye Başkanları görevlerinden alındı ve yerlerine o illerin AKP/Erdoğan iktidarının memurları olan valileri, “Kayyım” olarak görevlendirildi.
Böylece “Milli İrade” ve “İleri Demokrasi” aldatmacalarıyla kurulan ve “Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi” denilen yeni rejimin gerçek adı “oksimoron” olarak konmuş oldu:
“Kayyımlı Demokrasi”.

***

Kayyum ya da kayyım, hem Arapçada cami hademesi, hem de hukuk dilinde, bir malın yönetilmesi veya bir işin yapılması için görevlendirilen kimse anlamına geliyor.
Dinde, Allah’ın sıfatlarından bir olarak da kabul ediliyor.
Gerek halk dilinde gerekse hukuk dilinde her iki sözcük de aynı anlamda kullanılıyor, ama hukuk dilindeki kullanılışı daha yaygın olduğu için ben “Kayyım” demeyi tercih ediyorum.

***

Oksimoron, herhangi bir şeyi, birbiriyle çelişen ve hatta birbirine tamamen zıt iki kavramla birlikte tanımlayan ifadeye denir:
Yaşayan ölü...
Sessiz çığlık...
Yanan kar tanesi...
Mutluluk cehennemi...
Soğuk ateş...
Namuslu hırsız...
Dürüst yalancı...
Doğa ve yeşil sever talancı ve yağmacı...
Diktatöryal Demokrasi...
Demokratik Faşizm...
VE BUGÜN TÜRKİYE’DE İÇİNDE YAŞADIĞIMIZ REJİM:
Kayyımlı Demokrasi...

***

Sevgili okurlarım, ben bu “Kayyımlı Demokrasiyi” istemiyorum, kabul de etmiyorum ve “sessiz çığlığımı” “yanan bir kar tanesi” gibi, “kulakları sağır eden bir sessizlik içinde” hâlâ sürdürüyorum:
YAŞASIN DEMOKRATİK, LAİK VE SOSYAL HUKUK DEVLETİ!