Bugün 18 Mart’ta kutlanan Çanakkale Zaferi’nin 110. Yıldönümü.

Çanakkale zaferi, sadece Türkiye’nin değil, Dünyanın da tarihini değiştiren bir olaydır.

***

1) Türkiye’nin tarihini değiştirmiştir çünkü Mustafa Kemal’in Atatürk olma yolundaki ilk büyük askeri başarısıdır.

Mustafa Kemal, kara savaşına başlayan düşmanı Conkbayırı’nda durdurmuştur.

Bu zafer Mustafa Kemal’in 57. Alay’a “Ben size taarruzu emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum. Biz ölünceye kadar geçecek zaman zarfında yerimize başka kuvvetler gelir, başka komutanlar hâkim olabilir” emriyle kazanılmıştır.

Atatürk, savaşın bu kritik anını şöyle anlatıyor:

“...Hayvanları bıraktık, yaya olarak Conkbayırı’na vardık.

...Vakanın en mühim anı bence budur:

...261 rakımlı tepeden sahilin tarassut ve teminine memuren (gözetleme ve korunması göreviyle) orada bulunan bir müfreze efradının Conkbayırı’na doğru koşmakta, kaçmakta olduğunu gördüm.

Bizzat bu efradın önüne çıkarak:

–Niçin kaçıyorsunuz? dedim.

–Efendim düşman! dediler.

–Nerede?

–İşte! diye 261 rakımlı tepeyi gösterdiler.

...Ben kuvvetlerimi bırakmışım, efrat on dakika istirahat etsin diye... Düşman da bu tepeye gelmiş... Demek ki düşman bana benim askerlerimden daha yakın!...

...O zaman artık bunu bilmiyorum, bir muhakeme-i mantıkiye (mantıki durum tartışması) midir, yoksa şevki tabii (içgüdü) ile midir, bilmiyorum; kaçan efrada:

–Düşmandan kaçılmaz, dedim.

–Cephanemiz kalmadı, dediler.

–Cephaneniz yoksa, süngünüz var, dedim.

Ve bağırarak bunlara süngü taktırdım, yere yatırdım...

...Bu efrat süngü takıp yere yatınca düşman efradı da yere yattı.

Kazandığımız an bu andır!”

***

2) Dünya tarihini değiştirmiştir çünkü Birinci Dünya Savaşı sırasında, İngiliz ve Fransızların, Boğazlardan geçip, müttefikleri Rusya’ya ulaşarak, Çar’a destek vermesini engellemiş, böylece Çarlığın yıkılmasını Menşevik ve Bolşevik ihtilallerinin gerçekleşmesini sağlamıştır.

Sovyetler Birliği, sanki bu tarihsel rastlantı sonunda doğan borçlarını ödermişçesine İstiklal Savaşı’nı destekleyen tek büyük ülke oldu.

***

Ve tarihten bir “darbeci yaprak”:

12 Eylül 1980 Askeri darbesi olmuş.

Henüz yeni Anayasa yok ama YÖK kuruluyor.

Doğramacı bana YÖK Başkanvekilliğini önermiş, reddetmişim; bunun üzerine, kurmuş olduğum, Sosyal Çalışma Bölümü kapatılmış, sakalımı kesme baskısı başlamış ve ben “Sakal benim eşimin egemenlik alanıdır, Devlet buna karışmaz” diyerek istifayı basmışım.

Henüz Ankara’dayım. İşsizim.

Birdenbire tek kanallı devlet televizyonunda bir haber:

“Emre Kongar’ın ‘Türkiye’nin Toplumsal Yapısı’ adlı kitabı yasaklandı”

Hemen araştırmaya başlıyorum ve ortaya çıkıyor ki kitap yasaklı değil, sadece, yukarıda açıkladığım düşüncelerim dolayısıyla, “Komünizm Propagandası yaptığı” gerekçesiyle, 1. Ordu’ya girişi yasaklanmış ve haber TRT’ye genel yasak biçiminde yansıtılmış.

***

Bir haber de bugünlerden:

Ben 12 Eylül 1980 Darbesi’ne ve YÖK baskısına direnir ve bunları protesto için, kurucularından olduğum Hacettepe’den istifa ederken sakalını kesip yönetimle uzlaşan ve sonradan İlhan Selçuk’u “darbeci” diye Silivri Kumpasçıları’na ihbar eden, bir dergide Cavit Orhan Tütengil, Emre Kongar ve İhsan Kongar hakkında karalayıcı dedikodu yazıları bile yazan Hilmi Yavuz’a PEN Türkiye tarafından 2025 yılı şiir ödülü verilmiş!