AKP’nin içerdeki seçmene ve dışardaki ülkelere karşı en büyük kozu olan “Ilımlı İslam” modeli çöktü...
İçerdeki çöküş, demokrasinin, temel hak ve özgürlüklerin gerilemesi, yargının siyasetin emrine girmesi, medyanın baskı altına alınması ve duraklayan ekonomi ile ortaya çıktı...
Net belirtileri ise Gezi Direnişi, 17 ve 25 Aralık operasyonları, rüşvet ve yolsuzlukların üstünün örtülmesi, Kobani protestoları, sözde çözüm sürecindeki aksaklıklar olarak göründü.
Dışardaki çöküşün en net göstergesi ise Türkiye’nin Birleşmiş Milletler’in Güvenlik Konseyi seçimlerinde 2008’de 151 oy almışken, bugün 60 oyda kalmasıydı...
Elbette Ortadoğu’da izlenen tutarsız ve güvenilmez politika, Mısır’da Müslüman Kardeşler’in desteklenmesi, Suriye’de Esad karşıtlığına dayalı olarak IŞİD’in uzun süre sempatiyle karşılanması, bu çöküşü hazırlayan somut olaylardı.

***

“Ilımlı İslam” modeli içerde de, dışarda da AKP tarafından çok istismar edildi:
İçerde, (şimdi, “Ne kadar safmışız, aldatılmışız” diye günah çıkaran) solcular ve liberaller, İslam çizgisinde demokratikleşme rüyasının peşine takıldılar...
Dışarda, ABD ve AB, dünyayı tehdit eden radikal siyasal İslamın terör tehdidine karşı bunu bir panzehir sandı...
Hem içerisi hem de dışarısı, fena halde yanıldığını çok acı bir biçimde, şimdi fark ediyor!
İçerdeki çöküş, iki buçuk milyon oy kaybı biçiminde siyasete yansıdı...
Dışardaki çöküş, “muhteşem yalnızlık” olarak ortaya çıktı.

***

Cumhuriyet’te Nilgün Cerrahoğlu 18 Ekim’de AB’nin bakışını, Hürriyet’te Tolga Tanış 19 Ekim’de ABD’nin yaklaşımını çok güzel yazdılar; her iki makale de mutlaka okunmalı.
Her iki yazı da Türkiye’nin, AKP’nin izlediği yanlış politikalarla uluslararası camiadan nasıl koptuğunu, gerçekleri nasıl göremediğini ve nasıl bir bilinmeze doğru gittiğini çok net olarak belirtiyor.

***

Sonuç olarak, AKP’nin içte ve dışta kullandığı model çöktü...
Sadece “model” çökmekle kalmadı, AKP-Cemaat-ABD-AB arasındaki iktidar ittifakı da bozuldu...
AKP bu çöküşe karşı, küflenmiş Soğuk Savaş yöntemleriyle, ihanet suçlamalarıyla, tam bir polis devleti önlemleriyle tutunmaya çalışıyor...
Oysa, güvenilmez dış politikasıyla, rüşvet ve yolsuzluk operasyonlarıyla, demokrasiyi rafa kaldıran baskı yöntemleriyle, yönetemediği sözde barış süreciyle, altı çoktan boşaldı bile...
İş, sadece zamana ve demokratik süreçlerin işlemesine kaldı!