Sevgili okurlarım, 31 Mart ve 23 Haziran 2019 yerel seçimlerinde İstanbul ve Ankara’nın (ve elbette daha birçok kentin) Erdoğan/AKP iktidarına rağmen kazanılması, seçmenlerin bilinçlendiğini, Demokratik Rejim açısından birkaç eşiğin birden aşıldığını gösteriyor:

İmamoğlu, Yavaş ve daha birçok CHP’li belediye başkanı, iktidarın 18 yıllık kesintisiz yönetimi boyunca seçmenin önüne koyduğu engellerin her birini tek tek aşarak seçimleri kazandılar.

Demokratik Rejim açısından aşılması gereken en önemli eşik “Öğrenilmiş çaresizlikti”:

Seçmenin beyni bilinçli olarak yıkanmış, “Ne yaparsanız yapın Erdoğan/AKP iktidarı, yönetimi bırakmaz” düşüncesi herkesin önünde aşılması gereken en önemli eşik haline gelmişti.

Erdoğan/AKP iktidarının, bir bölümünü açık ve net baskı ve hukuksuzluklarla 18 yıldır sürekli olarak kazandığı seçimlerin yarattığı bu “çaresizlik” etkisi, hem karamsarlıktan besleniyor hem de karamsarlık üretiyordu; seçmenin önünde aşılması gereken en büyük psikolojik engeldi...

Bu eşik aşıldı!

Aşılması gereken ikinci eşik, toplumun kimlik siyaseti ve din üzerinden iki ayrı eksende sert çizgilerle ayrıştırılmış olmasıydı:

Kimlikler üzerinden yapılan Türk-Kürt, Sünni-Alevi, Laik-Dinci, ayrıştırmaları, adayların önündeki en önemli engellerden biriydi. Adayların kimlikleri, bu ayrıştırmalar bağlamında aleyhlerine bir koz olarak kullanılacaktı ve nitekim kullanıldı.

Bu yetmiyormuş gibi “dinsizlik” suçlaması bir yandan, “şeriatçılık” suçlaması öteki yandan, adayları kıskaca almış olan ikinci eşikti.

İktidar etnik ve inanç kimlikleri üzerinden her türlü manipülasyonu, feodal bağı ve suçlamayı kullandı ama bu bölünmüşlük ve düşmanlık eşiği de adayların, kent kimliğini (İstanbulluluk, Ankaralılık gibi) öteki kimliklerin önüne geçermeleriyle aşıldı.

Üçüncü eşik, güvenlik güçlerinin ve yargının seçimleri baskı altına almak için kullanılmasıydı.

İktidar bu konuda da seçmen listelerinden, seçmenlerin oy kullanma yeterliliklerine, sandık görevlilerinden, sandıklardaki oy sayımlarına kadar her konuda, her türlü haksızlığı, hukuksuzluğu, baskıyı uyguladı, hatta İstanbul seçim sonucunu bile haksız ve hukuksuz bir biçimde iptal ettirdi.

Ama halkın, seçmenin, Erdoğan/AKP iktidarından bıkkınlığı ve çığ gibi büyüyen bu iktidardan kurtulma arzusu önünde hiçbir baskı işe yaramadı.

Dördüncü ve bir başka önemli eşik, medya engeliydi:

Bütün medya iktidarın egemenliği ve emri altındaydı.

Adaylar, bu engeli de doğrudan iletişim kanallarını kullanarak birkaç dürüst gazete ve televizyonun da yardımıyla, aştı.

*  *  *

İmamoğlu ve Yavaş başta, bütün Belediye Başkanları seçmeni bilinçlendirmeyi sürdürüyorlar.

Sonuç olarak seçmen bilinçlendikçe, Erdoğan/AKP iktidarı geriliyor; unutmayın:

DEMOKRASİLERDE SEÇMEN, İKTİDARIN KÖLESİ DEĞİL, EFENDİSİDİR.