Yönetmekle lider olmak arasında büyük fark vardır. Söz konusu Türkiye ligi olduğunda bir kulüp yönetmekle en kapsamlı holdingi yönetmek arasında da... İşte bu nedenle ‘çok sevmek’ yetmez. Yaratılan her tablonun hesabı da verilmek zorundadır! Galatasaray, hiçbir döneminde bu kadar çaresiz; yöneticileri bu kadar yetersiz kalmamıştı. Gelip giden hocalar, alınan ama oynatılmayan futbolcular, UEFA’ya yapılan savunma, Burak Yılmaz’ın transferinden kulübün cebine giren komik para...
Şimdi herkesin hatalarını temize çekebileceği; yepyeni, tertemiz bir sayfa var Galatasaray’ın önünde: Teknik direktör seçimi. Ancak şu ana kadar ‘Teknik Direktör otobüs durağı!’ haline gelen bu pozisyon için isim belirlerken azami dikkat esastır. Zira basında telaffuz edilen tüm isimlerin kısa süre sonra aynı durakta bekleme ihtimali göz önüne alınırsa, Galatasaray yönetimi en azından bu hizmeti camiasından esirgememelidir! Gelecek olan isim ‘Bu düzeni’ yıkıp yepyeni bir Galatasaray kurgulamaya muktedir olmalıdır. Bir yeniçeri ocağına dönen futbol takımına yeni bir kimlik kazandırmalıdır. Zira herhangi bir maç günü bir takım yener de yenilebilir de... Ama hiçbir hedefi kalmamış olsa da bunu kültürüne yakışacak şekilde yapması gerektiğini MUTLAKA anlamalıdır. Nitekim kimse kendini kandırmasın, saçma masallar anlatmasın: Bu takım uğruna kimse ‘fedakârlık’ yapmıyor. Bilakis, bu markanın altına girdiği anda pek de parlak olmayan ismini spotlar altına taşıyor. Bu ışıltının da bir bedeli olduğu asla unutulmamalıdır...