Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi. Adana Demirspor-Galatasaray karşılaşmasını bir cümle ile anlatmak gerekse, Özdemir Asaf’ın Çizik şiirinden bu mısrayı ödünç almak gerekir. İki takım da futbol oynamak, oynadığı futbolu da golle süslemek için çıkmış sahaya.

Birbirlerine çok benzer bir futbol anlayışı sergiliyor: Hızlı, öfkeli ve kararlı. Bu oyun şekli savunmada bolca açık vermelerine, top kayıplarına yol açıyor. Özetle sık sık “Bu nasıl kaçtı?” dedirten pozisyonlar çıkıyor ortaya maç boyunca iki taraf adına da. O kadar çok var ki buraya sığdırmak mümkün değil. Ama sahada kaleciler dahil 22 futbolcu da var güçleriyle golü kovalarken yine benzer bir motivasyonla golü engelliyorlar. Bir türlü gelmeyen gol 53. dakikada Ziyech’in şık şutundan geliyor. Adana Demirspor’un bu gole karşılık vermek için gösterdiği tüm çabalar “Muslera Mucizesi”ne takılıyor. 64’te Kerem Demirbay, tamamen kendi becerisiyle geliştirdiği pozisyondan Galatasaray’ın ikinci golünü atıyor. Gollerden sonra biraz sakinleşiyor taraflar. Bu dakikadan itibaren tempo kademeli düşse de Icardi düşmüyor. Maçın son dakikasında golünü atıyor. Galatasaray “Şuraya 3 puanı 3 golle almış keyifli bir takım çizerek” haftanın kalan maçlarını beklemeye başlıyor.