“Her kapı açıldığında, çıkacağız umuduyla yaşamaktan yorulduk.”
Okumaya niyetlendiğiniz satırlar; bir kamu ihalesi, garantili altyapı projesi, usulsüz dağıtılan vergilerimize dair değil.
Cezaevlerinden gelmiş; neredeyse hiçbiri kayıtsız kalınamayacak sorunların ağırlığıyla dolu mektuplardan birine ayrılıyor bugün bu köşe.
Dışarıda yaşıyor olmanın kaçınılmaz pratiğiyle, WhatsApp, e-mail, SMS mesajı gibi, tuşlardan cam ekranlara değil; el yazısıyla kâğıtlara yazılan dertlerin çoğu, ülkenin dertleri çünkü.

***

İlyas Kurt, 15 Temmuz 2016 tarihinde askeri öğrenciydi. Kara Harp Okulu’nda temel askerlik eğitimine başlayalı sadece beş ay olmuştu.
FETÖ’nün planladığı kanlı darbe girişiminin yaşandığı gün, dersleri bitirdikten sonra arkadaşlarıyla çarşı iznine çıktı.
21.30’da döndüler. İçtima alındı, yat emriyle koğuşlarına çıktılar. Sonra uyandırıldılar. Okulun güvenliği kalmadığı gerekçesiyle “Güvenli bölgeye sevk ediliyorsunuz” denilerek Genelkurmay Başkanlığı Karargâhı’na götürüldüler.

***

Sincan T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü’nün “Görüldü” damgasını taşıyan mektup şöyle sürüyor:
“Karışıklığın farkına ilk vardığımız anda, polisle irtibata geçip kendi imkânlarımızla, darbeci hainlerin defalarca üzerimize silah doğrultmasına rağmen canımız pahasına orayı terk ettik. Yine polisin yönlendirmesiyle Polis Akademisi’ne gittik. Orada bize olaylara karışmadığımız, darbecilerin emrine uymadığımız için sorun yaşamayacağımız, hakkımızda işlem yapılmayacağı, ifadelerimizin alınıp okulumuza gönderileceğimiz söylendi. Ancak 150 kişi, mahkemeye çıkarılıp tutuklandık.”
İlyas Kurt 16 aydır tutuklu. Sadece o değil. Kara Harp Okulu’ndaki 156 öğrenciyle birlikte. Mektubunda bir de liste var. Kendileriyle benzer durumları yaşayan -yani olaylara karışmamış, silah kullanmamış- ve tahliye edilen askeri gruplara dair:
• İzmir Kara Harp Okulu’ndaki askeri öğrenciler, Isparta Eğirdir Komando Tugayı’nda dışarıya çıkarılan askeri öğrenciler, kısa bir soruşturmanın ardından serbest bırakıldı. Biz tutukluyuz.
• Ankara’ya paraşüt eğitimi için getirilen 142 Hava Harp Okulu öğrencisi, bizim gibi darbeci hain komutanlar tarafından kandırılarak Etimesgut’a gönderildi. Onlar 2017 Nisan ayında tahliye oldular. Biz tutukluyuz.
• O gece Genelkurmay Başkanlığı’na gelen 28. Mekanize Tugayı’nın uzman çavuşları tahliye oldu.
Biz tutukluyuz.
Peşinen “hain” damgası yiyip “anayasal düzeni yıkmaya teşebbüs” ile suçlanmaları nedeniyle, her gün ağlayarak kâbuslarla uyandıklarını yazıyor genç okurum.
Gelecek düşlerini kaybetmeleri bir yana; bir arkadaşlarının kanser olduğunu, iki arkadaşlarının cezaevinde anne ve babasını yitirdiği halde cenazelerine katılamadığını anlatıyor. Ailelerinin artık görüşlere gelemez olduğunu, maddi olanaksızlıklar nedeniyle pek çoğunun avukatı bile olmadığını da.
Bir, tek bir tane soru var mektupta: “Başımızdaki komutanlar darbeciyse, bizler ne yapabiliriz?”
Düşleri kararmış bu gençler, cezaevinde unutulmak istemiyor.