Yüzlerce Ermeni aydını 1915’te acımasızca katledildi. Batı Ermeni edebiyatı 1915 yılında yok edildi.

Taniel Varujan. “Sarsurner” (Sarsıntılar), “Tseğin sirdı” (Milletin kalbi), “Hetanos yerker” (Pagan şarkılar), “Hatsin yerkı” (Ekmeğin şarkısı) adlı yapıtların ışıl ışıl, rengârenk imgelerinin şairi. 1915’te öldürüldü.
Siamanto. Şiirlerinde halkının yüzyıllardır uğradığı zulüm ve katliamların dehşetini dizelere döktü. Uğranılan kıyımlar üstüne ağıtlar yazdı. 1915’te öldürüldü.
Rupen Sevag. “Garmir kirkı” (Kızıl kitap) adlı seçkinin şairi. Temel kaygıları toplumsal eşitsizlik, adaletsizlik, yozlaşma ve kölelikti. 1915’te öldürüldü.
Ardaşes Harutyunyan. Hem sözü geçen bir edebiyat eleştirmeni, hem de incinmiş kalbiyle aşktan, düşlerden, doğadan söz eden bir şairdi. 1915’te öldürüldü.
Yerukhan. Gerçekçi akımın genç yazarlarındandı. Kaleminden çıkan en iyi sayfalar, iyi tanıdığı, yoksul ve unutulmuş insanlardan oluşan sınıfı betimlediği sayfalardı. 1915’te öldürüldü.
Melkon Gürcyan. Yapıtlarında, İstanbul’a göç eden Ermenilerin yaşamlarını, parçalanan aileleri işledi. 1915’te öldürüldü.
Tlgadintsi. Ermeni edebiyatına, memleketi Kharpert (Harput) ve dolaylarına özgü bir tat kattı. Yayımlanmamış elyazmalarının da yitip gittiği 1915’te öldürüldü.
Rupen Zartaryan. “Tsaykaluys” (Alacakaranlık), ilk ve son seçkisiydi. Yazdıklarının büyük çoğunluğu halk masallarından, düzyazı şiirlerden ve öykülerden oluşuyordu. 1915’te öldürüldü.
Dikran Çögüryan. Birçok kısa roman ve öykü yazdı. “Herosı” (Kahraman) ve “Vankı” (Manastır) adlı yapıtlarıyla, umut veren bir yazar olarak tanındı. 1915’te öldürüldü.
Krikor Zohrab
Keğam Parseğyan
Smpad Pürad
Daha yüzlerce aydın.
1915’te acımasız bir biçimde katledildiler.
Batı Ermeni edebiyatı, 1915 yılında yok edildi.
*Ölümsüz anılarına.