Bazen bir şeyi anlatmakta zorlanırsınız...

“Yani” dersiniz, “Çünkü” dersiniz, “Hani” dersiniz, “Ama” dersiniz, “Öf be” dersiniz, “Demek oluyor ki” dersiniz...

Anlatamazsınız...

Hadi baştan:

“Şöyle diyeyim...”

Bu durumlarda benim başvurduğum yol “Nasıl anlatmalı?”dır...

Artık karşı taraf düşünsün:

“Nasıl anlatmalı?..”

*

Aslında anlatacak bir şey yoktur...

Ya da anlatacak şey anlatılamaz...

*

İşte; sonuç ortada...

Türkiye AKP yönetiminden memnun...

Ki yaptıklarını az bile buldu...

Çıkarttı desteğini yüzde 47’den, yüzde 50’ye...

*

Demek ki korkuyu, tehdidi, baskıyı, şantajı, hakareti beğendi...

Hiddeti sevdi...

Dirilerden sonra ölülerin azarlanmasından hoşlandı... Basılmamış kitapların tutuklanmasından, ayağa kalkmayanların hapse atılmasına kadar olumlu buldu...

Ne kadar komutan varsa içeri tıkılmalarına bayıldı... Yatak odalarına kamera konulmasını da, telefon dinlemelerini de onayladı...

Sanatta; heykelin kafasının koparılmasından...

Eğitimde; şifreli sınavlardan...

Ekonomide; dört kişiden birisinin işsiz, beş aileden birisinin yoksul ve yardıma muhtaç olmasından mutlu oldu...

Çıktı oylar:

Yüzde 47’den, yüzde 50’ye...

*

2007 genel seçimlerinden bu yana hukukta, demokraside, ulusal bütünlükte, toplum barışında, güvenlikte, çağdaşlıkta, insan gibi yaşama koşullarında bir düzelme olduğunu gören ya da söyleyen var mı?..

Yine de AKP oyları arttığına göre...

Nasıl anlatılır?..

*

Bazen anlatamazsın..

Yani anlatılacak gibi değilse, neresini anlatacaksın?..

Bocalarsın...

Uykusu kaçar insanın...

O durumda koyunları sayacaksın...