Hrant Dink’in katilini çocuk mahkemesinde yargıladılar...

Bebek tabii...

*

Mükemmel bir planla, uzun süre izleyip kurbanını tek kurşunla kafasından vurduktan sonra, kaçarken biberonunu unutmamış olması... Alt bezini olay yerinde bırakmaması, iyi hal sayıldı belki...

Ayrıca iyi ki cezayı Hrant Dink’e vermediler...

Küçük yaştaki çocuğa zarar vermekten...

*

Verilen ceza, 21 yıl 6 ay...

Ama 10 yıl 6 ay sonra “iyi halden” çıkacak diyorlar...

Demek ki geçmişte kaldırımda vurulmuş yatanın “kötü hali” belli değil... Ama katilinin gelecekteki “iyi hali” şimdiden belli...

Çocuğa ruhsatsız silah taşımaktan da 1 yıl 4 ay ceza verip onu paraya çevirdiler:

600 lira...

Böylece 600 lira ödeyince, demek ki cinayette sanki silah yokmuş gibi bir şey...

Eee silah yoksa, demek ki patlamamıştır da...

Buradan beraat de edebilirdi çocuk...

*

Ayrıca, 1 yıl 4 ay 600 lira ederse... 10 yıl 6 ay, çarpı 600... Yatacağı 10 yıl 6 ay 6.8 bin lira gibi bir para ediyor ki...

Keşke öyle yapsalardı...

Yatmaya değmez...

*

Sen önemlisin hukuk...

Canı yanan insanlar sana koşarlar...

Mahkemelerin koridorları, kapıların önündeki banklar, adliye duvarının dibi, geniş uzun merdivenlerin çıkışı inişi...

İnsanlar içlerinde kim bilir hangi umut ve güven duygusuyla senin kapına gelirler...

Ama ne yapalım ki sen yoksun...

*

Acaba çocuğu hapishane yerine kreşe mi gönderseydiniz?..

*

Ne diyebiliriz ki?..

Eğer; kimisi devletin içinde, kimisi sokakta, kimisi kahvehane köşesinde örgütlenmiş üç beş çapulcu senden daha becerikliyse...

Eğer; suçlu olmak, masum olmaktan daha iyiyse...

Eğer; hukuka güvenenler, hukuksuzluğa güvenenlerden daha güçlüyse...

İstemem seni...

Canım çıksa da kapını çalmam...

Ayağım kırılsın...