Mahallede hanımların “Balkon konuşmaları” apartman kültürünün istişare mekânlarıdır bir bakıma...

Balkondan balkona...

Cep telefonu avucunda dururken, sarkılıp yapılan “balkon konuşmalarının” önemi, yanda “balkon dinlemesi” yapan komşulardan gelir aslında...

Herkes duysun:

“Yeni mi aldın?..”

“Ben istemedim, yine de almış...”

“Benimki sana da alayım dedi, ama ben istemedim...”

Sanırsınız ki araba alınmış...

Ya süpürge...

Ya tava...

*

Siyaset yapılan mekânlar da balkonla çeşitlendi:

Arka oda görüşmeleri...

Kapı arkası kararları...

Koridor yaklaşımı...

Yatak odası oluşumu...

Ve balkon konuşmaları...

*

“Balkon konuşması” adını doğal olarak balkondan alıyor...

İçindeki “bal” ve “kon” hecelerinden olsa gerek, daha balkonda konuşma yapılmadan “herkesi kucakladığı” peşin olarak kabul ediliyor zaten...

Ki medyamız haberi çok önceden “Herkesi kucaklayacak balkon konuşması yapacak” şeklinde veriyor size...

Herkes...

Bu sefer kucağı geniş tuttu nitekim:

“Ramallah, Kudüs, Şam, Beyrut, Batı Şeria, Saraybosna, Kahire...”

*

Herkes kucakta...

Ama bizler genelde bir balkon kucaklamasından sonra gittik...

Baskınlar, tutuklamalar, hapisler, atılmalar, kovulmalar, itilmeler, kakılmalar...

Ramallah’ı kucaklayıp, kendi gazetecilerini, aydınlarını, komutanlarını içeriye tıkan şafak vakti operasyonları da zaten bir önceki balkon konuşmasındaki kucaklamadan hemen sonradır...

Balkon kucaklamasından sonraya denk geldi:

Hiddet, tehdit...

Hakaret...

Ve infaz...

*

Kapı arkası hesapları, koridor politikaları, arka oda görüşmeleri, yatak odası oluşumlarından sonra, “balkon konuşmaları” siyasi tarihimizde yerini aldı da...

Sosyal medyanın sloganı daha temkinli:

“Kanmak yok... Yola devam...”

Yok eğer tüyecekseniz:

Yangın merdiveni politikası...

Arka taraftan...