Silahları var...

Kepçe, dozer, greyder, delme makinesi...

Arada bir patlamalar oluyor...

Her patlamada irkilip gözlerini kısan köylüler orada bir yaşamın söndüğünü biliyorlar, biraz daha hüzün çöküyor yüzlerine...

“Mayın mı dayı?..”

“Dinamit...”

*

Aşağıdaki kentlerde çalacak, yağmalanacak fazla bir şey kalmadığını bilen beleşçi sermaye, bu kez dağlara, ormana, derelere saldırıyor...

Dünya mirası derelerde HES’ler, yaylalarda termik santrallar, yeryüzünde eşi olmayan ormanların altında madenler...

Birer savaş alanı...

Dereden suyu, tarladan toprağı, ormandan ağacı ayırıyorlar...

Anaları yok ki ağlasın...

*

Anadolu’daki Kandil dağlarında zaman zaman sıcak çatışma çıkıyor...

Gerze’de, Tortum’da, Hopa’da, Kazdağları’nda...

Polis ve jandarma birlikleri, panzerlerle, zırhlı araçlarla, konvoy halinde dağlara doğru yola çıkıyor...

Gaz bombaları...

Coplar...

Kelepçeler...

Bir anda çatışma başlıyor...

Yaralılar, gözaltılar, tutuklamalar...

Hatta ölümler...

Kadınlar çığlık atıyor, çocuklar ağlıyor...

*

Farkında değilsiniz...

Güneydoğu’da Kandil Dağı için her gün şehitler verilirken Anadolu’da oluyor bunlar...

Anadolu’nun Kandil dağları çokuluslu yabancı şirketler ile onların badem bıyıklı ortaklarına devlet eliyle teslim ediliyor bu kez...

Oralarda yaşayan insanlar kendi Kandil’lerini savunmak istiyorlar...

Ormanlarını, yaylalarını, derelerini...

Kendi Kandil’lerini vermemek için savaşıyorlar...

Ama...

Bu kez terörist sermaye ile birlikte karşılarında; devlet...

*

Çünkü devleti ele geçirmiş zihniyet için “vatan” demek; kazanç, para, altın, sermaye, çıkar, avanta, beleş, yağma, talan demek...

Milyon senedir şarkı söyleye söyleye akan dere... Bir yiğidin göğsü gibi ulu dağlar... Anaç ve yerimli yaylalar... Bir sevdalı söğüt... Bir çiğdem çiçeği... Üzerinde uçan kuşuyla, suyuyla, toprağıyla, havasıyla “vatan”, onlara göre değil...

*

Gerçek vatanseverler direniyorlar...

Farkında değilsiniz; bir savaş sürüyor Anadolu’daki Kandil dağlarında...