Başbakan, fare doğuran dağ örneği Kürt sorununu çözecek sihirli master planı açıkladı. 10 madde bizim için, 5 madde de AKP örgütü için.
Artık muhatap HDP değil, Kürt siyasal hareketinin öteki bileşenleri (Kandil, İmralı) hiç değil.
İyi de yumurtasız omlet yapmakla Kürt sorununu HDP’siz çözmek arasında ne gibi bir fark var ben anlamadım. Anlayan beri gelsin…
Bu arada Başbakan Davutoğlu ağzından baklayı mı çıkardı, ağzından mı kaçırdı bilemiyorum ama “Masayı Demirtaş devirdi” deyiverdi…
Böylece Dolmabahçe’de iki bakan, iki yüksek bürokrat eşliğinde açıklanan mutabakat metninin çöpe atılmasının ve özü özeti “Masa filan yok. Barış marış da yok. Kürt sorunu desen hiç yok” anlamına gelen açıklamalarla bitirilen “Barış süreci”nin neden ve nasıl bittiği de anlaşıldı.
Hatırlayın, bütün bir 7 Haziran seçim kampanyası boyunca Demirtaş ne demişti: Seni başkan yaptırmayacağız…
Davutoğlu’nun tanıklığıyla öğrenmiş olduk: Demirtaş böyle diyerek masayı devirmiş!..
Demek ki Erdoğan’ın başkanlığına destek yoksa barış da yok, çözüm de yok; Kürt sorunu diye bir sorun bile yok.
İyi de Tayyip Erdoğan adlı zatın başkanlıktan vazgeçmişliği filan da yok. Başkanlık onda artık bir tutku, bir saplantı, yaşamının tek hedefi ve idealine dönüşmüş durumda.
Başkanlığa giden yolun kilidi -Erdoğan’ın gözüyle bakarsak: Maalesef- Türkiye Büyük Millet Meclisi. Anayasa değişmeden başkanlık mümkün değil. Başkanlığa “he” diyecek bir anayasa içinse en az 330 milletvekilinin “he” demesi gerekiyor.
Oysa Tayyip Erdoğan’ın TBMM’de 317 askeri var. Bunlardan biri Meclis Başkanı oldu. Kaldı 316. Demek ki 14 ek milletvekiline ihtiyaç var. Yoksa “Havada bulut - Sen başkanlığı unut” tekerlemesi söylenecek…
Şimdi…
HDP’sinden Kandil’ine Kürt siyasal hareketi “Başkanlık sistemine hayır, parlamenter sisteme evet” dedi. Bunu kendilerini bağlayacak ölçüde vurgulu söylediler ve tekrarladılar. Yarın bir gün sözlerinden dönerlerse siyasal itibarları ve güvenilirlikleri iki paralık olur…
CHP’ye gelince… Baştan beri başkanlığa destek vermeyeceklerini, başkanlık isteminin aslında Erdoğan’ın hastalıklı tutkusunu karşılamaktan ibaret olduğunu belirttiler. Yani başkanlık yolunda gereken 16 milletvekilini HDP iskelesinden olduğu kadar CHP iskelesinden koparmak da imkânsız…
Ne kaldı?
Bildiniz: MHP!..
Peki bu mümkün mü?
Bence evet.
MHP’de 7 Haziran’da kazandığı 80 milletvekilini 1 Kasım’da yarı yarıya kaybeden Devlet Bahçeli’nin “müebbet genel başkan”lığı sallanıyor. Üç genel başkan adayı Olağanüstü Kurultay için gerekli delege oyunu sağladılar. Bahçeli buna direndi ve direniyor. Sorun mahkemeye düştü.
Yani bağımsız (bağımsız?) yargı karar verecek. Karar partinin kayyıma devredilmesi de dahil bir dizi olasılığı barındırıyor.
Ancak karar ne olursa olsun MHP’de yenik düşen bir taraf olacak ve o taraf Erdoğan için mükemmel bir avlak oluşturacak. 16 milletvekili devşirebileceği bir avlak…
MHP’de yenik düşen kanadın taraftarlarına devlet katında iş, kendilerine siyasal ikbal sağlanması koşuluna koşa koşa gelecek 16 milletvekili bulmak çok mu zor?
MC dönemlerini yaşamış bir gazeteci olarak deneyimim bana “hiç de zor değil” dedirtiyor.…