Kosova’yı yendik Dünya Kupası yolunda. Sevindik mi? Eğer, sadece sonuca göre kararımızı vereceksek: “Evet.”
Çünkü ilk 3 maçtaki kayıplardan sonra haneye ilave olan 3 puan, en azından gruptaki ilk 2 sıra umudunu sıcak tuttu.
Ne var ki futbolun evrensel değerlerini, takımın havasını yorumlayacaksak, bu zihniyetin kalan maçlarda işi çok ama çok zor... Sözün özü daha çetin ceviz bir takımla oynasaydı milliler, belki şu sıralar farklı şeyler konuşuyor olurduk.
Çünkü biraz orgazine bir takım, (attığımız) gollerdeki hataları pek yapmaz; doğal olarak da skor 0-0’a kilitlenir kalır.

Kosova’nın direnişi
Galiba Kosova’nın çaresizliğiydi maçı 2-0’a getiren faktör. Oyuncu bile değiştir(e)mediler. İsviçre Avusturya, Arnavutluk, İtalya ve Fransa’nın kalbur altı ekiplerinden gelen isimlerle toplama takım görüntüsündeki rakibin onurlu direnişine takılmak, üstelik affedilip takıma dönen Arda’yla, Burak’la, Selçuk’la, üstüne üstlük Hakan Çalhanoğlu ve Gökhan Gönül’üyle koca bir devre Kosova karşısında bocalamak, sanıyorum maçı izleyen milyonları pek memnun etmedi.
Hatta mesmlektaşım Hilmi Türkay’ın, “Arda’sız, Burak’sız, Selçuk’suz takım daha iyi paslaşıyordu. Bunlar iki top yapamıyor. Önünde meşin yuvarlağı bulan vatan kurtarmaya gidiyor” yorumu galiba dünün özeti.
Elbette Terim’in maçın büyük bölümünde anlamsız top alışverişine izin vermesi kadar Yunus Mallı kozunu sahaya sürüp Kosova’nın 18 içindeki dengesini bozması da gözden kaçırılmamalı. Çünkü Yunus girdikten sonra rakip sol kenarın dengesi bozuldu. İlk gol de öyle gelip kilit açıldıktan sonra Volkan Şen, Burak’ın direkten dönen topunu iyi izleyip maçı bitirdi. Bundan sonra ne olur bilinmez ama gruptaki Finlandiya, İzlanda, Hırvatistan ve Ukrayna asla ve asla bir Kosova değil!