Galatasaray, Rigas şoku sonrası puan kaybedebilirdi.

Tıpkı Beşiktaş ve Başakşehir gibi. 

Üstelik mazeretleri de vardı. Oyun planının kilit ismi Osimhen yoktu, Letonya dönüşü tek idmanla maça çıkılmıştı..

Ne var ki, bahanelerin arkasına sığınmadılar, eskilerin deyimi ile “yarım sıfır olsun bizim olsun” anlayışı ile 3 puanı aldılar.

Gerçi gol müthişti galibiyeti getiren.

Özellkle de Gabriel Sara’nın asisti ve Yunus’un aşırtması jeneriklikti. 

Sonra 2. gol gelmeyince kümülatif yorgunluk başladı dakika dakika.

Icardi fizik olarak bitik, Mertens arka arkaya maç çıkarmakta zorlanıyor.

Batshuayi girince biraz toparlandı orta alan ama Okan Buruk bu yorgun/bitkinliğe çözüm bulmak zorunda.

Ayrıca 10 kişi kalabilirlerdi, Mertens yakalansa hakeme.

Son dakikalarda Alanyaspor’un pozisyonu gol olabilirdi. Lopez’in yorgun Jakobs’u geçip Serdar’a verdiği pasta şans melekleri Muslera’nın yanındaydı..

Sonuçta milli araya giderken 3 puan çok önemliydi, aldılar. Ve bu 3 puan bu ligde sıradan bir 3 puan değil.