Florya’da bir akşamüstü... Takım antrenmanda; hoca giymiş eşofmanları, Beşiktaş galibi futbolcularıyla şakalaşıyor...
Derken bir telefon...
Arayan kızı... “Baba kovulmuşsun...” Orada kalmıştı... Belçika pasaportlu çifte vatandaş başkana ‘yavan’ gelmişti Fatih Terim... 2 yıl üst üste kazanılan şampiyonluktan sonra İtalyan yaka gömlek meraklısı yönetimin kurbanı oluyordu... Aslında kaybeden Galatasaray’dı... Sonradan anlaşıldı kaybın miktatı... O günden sonra işler hiç rast gitmedi. Hamza hocalı şampiyonluk hariç. Çoğu yabancı müthiş bir teknik direktör kıyımı, transfere heba edilen milyonlar, futbolcu hovardalığına feda edilen Riva-Florya...
Ve son olarak ‘Tudor’ kumarı... O da tutmayınca, ‘G.Saraylılık’ aşkına devre arasına 1 hafta kala yeniden takımın başına geçiş... “Ya tutarsa?” diye göle çalınan maya... Evet o su; süte, sonra da yoğurda dönüştü... Dünkü Göztepe maçıyla G.Saray, belki de tarihindeki en anlamlı şampiyonluklardan birini kazandı... “İlk 3’e giremez” denen takım, İzmir’de İzmir Marşı’yla şampiyonluğunu ilan etti. G.Saray’a aralık ayının sonunda geri dönüp, “Nerede kalmıştık?” diyen Terim, bu sorunun yanıtını da yine kendi verdi:
Burada kalmıştık... Şampiyonluklarda... Evet, bu yıl kazanılan zaferin mimarı Fatih Terim’dir. 2-3 deplasman defosu dışında işini eksiksiz yaptı; lider girdiği son haftada da koltuğunu bırakmayıp uçurumun kenarında dolaşan koskoca camiayı şampiyonuk bariyerine çiviledi... Bu zafer göstermiştir ki işi ehline bırakmak gerek. İşte Mancini’ler, Prandelli’ler, Tudor’lar, Riekerink’ler ortada... O yüzden bu şampiyonluk parasına güvenip, “Gerekirse Mourinho’yu getirir şampiyon olurum” diyenlere ‘tokat’ gibi yanıttır. Maça gelince; kaybetme ihtimalli bir 90 dakikaydı. Gerçekten de yitirilse büyük yıkım yaşanırdı camia içinde...
Durgun başladılar. Stres ayaklardaki prangaydı belli ki... Kontrollü futbol Fatih Terim’in tercihi miydi futbolcular mı heyecan yapmıştı bilinmez, ilk 45 dakikanın 2 anında büyük korku yaşadılar. 19. dakikada Selçuk - Demba Ba - Gouffran üçlüsü, 36’da yine Demba Ba yüklendi. G.Saraylıların heyecanlandığı anlar ise Rodrigues’in frikiki ve Gomis’in Beto’da kalan şutuyla sınırlıydı. İkinci yarıda daha istekli gibiydi G.Saray... Belli ki Fatih Terim ayar çekmişti soyunma odasında... Dakikalar eridikçe stres arttı. Hele Başakşehir ve F.Bahçe’nin galibiyet haberleri iyice yükseltmişti ki heyecanı, Gomis’in indirilişi sonrası gelen penaltı golü şampiyonluk muştusu oldu. 2 kritik penaltı kaçıran yıldız, bu kez topu tavana astı ve tarihe geçen golü attı.
Sonrası maç bitmişti zaten...
Taktiksel oyuncu değişiklikleri, Muslera’nın dokunuşları ve son düdük... Saatler 21.00’i gösterirken ‘21’ diyordu Sarı - Kırmızılı aile... Zor olmuştu ama çok anlamlıydı bu lig zaferi... Çünkü kuyudan çıkarılan bir şampiyonluktu...