“Herkes istediğini söylüyor. Herkes bildiği gibi bağırıp çağırıyor. Ortalıkta bir söz bir düşünce hürriyeti alabildiğine...
Bu işin birçok tarafları hoşuma gitmedi desem yalan söylemiş olurum. Muayyen bir manada demokrasiyi anlamak isteyenler Taksim Stadyumu’na gitsin. Ben kendi payıma güzel, berrak ve heyecanlı 1-2 saat geçirdim orada.”
Vatan şairi Nazım Hikmet, Türkiye’deki özgür günlerinde izlediği bir Fenerbahçe - Galatasaray maçını böyle özetlemiş...
Ve inanın dünkü derbiyi de seyretse benzeri şeyler kaleme alırdı ‘Fenerbahçe’li şair.
Çünkü Kadıköy Şükrü Saracoğlu Stadı dün ‘özgürlükler’ eviydi. Her ne kadar Ligtv sesi kıssa da bu satırları okuyan büyük çoğunluk o yürekten söylemleri duyamadıysa da onbinler dilediğince bağırdı “Mustafa Kemal’in askerleriyiz, Her yer Taksim, her yer direniş...” diye cop ve biber gazı dayatması olmaksızın...
Ve inanın tribünlerdeki bu hava eminim Nazım Hikmet’e yeni dizeler yazdırırdı; üstüne üstlük ezeli rakiplerine karşı alınan iç saha galibiyeti de Vatan şairinin futbol güncesinde önemli bir kilometre taşı olurdu...
Evet, Kadıköy’deki bir Fenerbahçe - Galatasaray maçı daha ‘tahmin edildiği’ gibi; yani Sarı - Lacivertlilerin üstünlüğüyle sonlandı.
3 değil 5, değil neredeyse 15 yıldır değişmedi Galatasaray’ın kara yazgısı... Değişmez de inanın!.. 5. haftasında çifte şampiyonluk apoletli hocasını gönderen, ezeli rakipleri soyunma odasında ‘yenilen buraya gelmesin’ diye yemin ederken ‘Avro’ bazında galibiyet hesabı yapan bir takımın Kadıköy’den galibiyet çıkarması olası değil!..
Maça dönersek; açıkçası derbiye yakışmadı oynanan futbol. İlk kornerin 58. dakikada atıldığı, Fenerbahçe’nin rakip kaleye giden ilk isabetli şutunun gol olduğu, Galatasaray’ın sadece Drogba’yla uzaktan şut atarak gol aradığı bir 90 dakika izledik. Elbette iki takımın kendi anlayışlarından çok rakibe göre ‘vaziyet’ almaları derbinin havasını kaçırdı. Ancak maçın sırrı da buydu. Fenerbahçe, favori olduğunun bilincinde kontrolü elinde tuttu. Oyunu hızlandırmadı, orta alanı fazlaca kullanmadı, uzun toplar ve kenar akınlara ağırlık verdi ve rakibini kitledi.
İlk golde rakip savunmanın (Chedjou) hatasının doğurduğu penaltı rol oynarken, 2. golde Galatasaray’ın top kaybı Fenerbahçe’yi pozisyona soktu. Kuyt sakatlanmasa, Emenike belki sezonun en kötü futbolunu oynamasa skor çok daha farklı olurdu. Fenerbahçe iyi oynamadı belki ama Galatasaray çok çok kötüydü dün gece. Bir takım düşünün; sağ beki (Eboue) yıllık izinde, oyalanıyor, 2. golde kademeye girmiyor, stoperi penaltı yaptırıyor, ‘sözde’ kenar oyuncuları Bruma’yla Burak’tan tek orta gelmiyor.
Bir de Ceyhun sevdasına Melo yerini değiştirip Selçuk’un da dengesini bozunca ileri uca top aktarılamıyor; işin kötüsü İtalyan kurtarıcı Mancini bu yanlışları g-ö-r-e-m-i-y-o-r...
Şimdi kimse Muslera yoktu, Sneijder oynamadı, kadromuz çok kötü deyip birbirini kandırmasın!.. Bu futbol anlayışıyla ‘korku dağları’ beklerken Galatasaray; Fenerbahçe’yi değil, geçen haftaki gibi ancak Torku Konyaspor’u yener!..
Penaltı bile atamıyor artık Galatasaraylı oyuncular... Çünkü inanmıyorlar!.. Oysa bu kadro kalitesinin çeyreğindeki takım, 2 yıl önce bu statta 0-0’la kupa kaldırmıştı ama nerede o Galatasaray? Nerede o Fatih Terim?