Bıçak sırtı bir maçtı Galatasaray için. Ya herro diyeceklerdi, ya merro. Onlar herro dediler, Gaziantep FK’yi “rahat rahat” geçip ligin üst tarafına rezervasyon yaptırdılar.

Gerçekten Real Madrid faciası sonrası bırakın yenilgiyi, alınacak bir beraberlik bile kulübü girdaba sürükler, felaket senaryoları sahnelenmeye başlardı.

Galiba bu bilinç ateşlemişti Sarı-kırmızılıları. Hırslıydılar, istekliydiler, kaybetmeyi kabullenmeyen bir kimlikle oynadılar ve önemlisi başarıya aç bir görüntü çizdiler. Belki Fatih Terim’in Nagatomo başta olmak üzere Belhanda, Nzonzi, Babel’e attığı “kement” işe yaramış, belki de kenarda hırsla bekleyen Ömer’e, Emre Taşdemir’e, Ahmet Çalık’a, Adem’e tanınan “ilk 11” fırsatı değiştirmişti dengeleri ama bir gerçek vardı ki bu “yerli” takviyeli G.Saray, kopuk kopuk da olsa sezonun en istekli görüntüsünü çizdi. 3’lü savunmanın önündeki 5’li orta saha da daha bir enerjik kılmış Sarı-Kırmızılıları. Hiç olmazsa topu kaptırınca elini beline koyup bekleyenleri görmedik dün gece. Bir de Lemina’nın değişen pozisyonu etkili oldu silkinişte. Feghouli’yle değişmeli virtüözlük görevini üstlendi Gabon asıllı Fransız yıldız. Takımı hücuma çıkardı, ince paslar attı, sorumluluk aldı. Yerliler için “iyi bir takviye” dedik ya, bu isimler arasında da stoper Ahmet’le Ömer ön plandaydı. Ahmet “paniklemeden” oynamayı öğrenmiş, Ömer ciğerini orta sahaya koyuyor adeta, koşuyor da koşuyor. Emre ise Nagatomo’nun ilk geldiği günleri anımattı, özellikle de Feghouli’ye attırdığı goldeki asistiyle.

Fatih Terim’in uzun zaman sonra 12. oyuncu gibi oyuna katılımı, basketbol koçu gibi oyunu yaşayışı da dikkatlerden kaçmadı.

Evet, G.Saray düze çıktı, Milli Takım arasına yara sarıp girdi. Ancak Gaziantep FK galibiyeti ölçü olmamalı. Eğer Sarı-Kırmızılılar, sıralamanın üstünde kalmak istiyorsa hücuma çıkamama sorununu bir an önce çözmeli.