Gün emekçinindi; yasaklamalara, engellemelere, polis şiddetine karşın yüz binler, milyonlar meydanlara çıktı, alın terinin, işgücünün bayramını kutladı.
Gece de emek harcayanlarındı; koşan, çalışan, isteyen, arzulayan, kazandı.. Hem de ne kazanmak...
Galiba G.Saray caiması, yıllar sonra ilk kez böylesine keyifli bir maça tanık oldu.
Üstelik Bursa deplasmanında; üstelik rakibe korner bile attırmadan...
5 gol attı İgor Tudor’un takımı, bir o kadar kaçırdı, bir penaltıları es geçildi, en azından 45-50 dakika bir kişi fazla oynamalarına KHK değilse de MHK aracılığıyla ‘hayır’ dendi...
Önce hakemden başlayalım. Ceza alanında elini pergel gibi açan futbolcunun topla teması penaltıdır; veremedi. Havada uçarak karate yapıp rakibin kaşını, gözünü dağıtmak katmerli kırmızı karttır, sarıyla geçiştirdi. Kazara skor 0-0’da kalsa hiç mi utanmayacaktı Halis Özkahya, “Ben ne yaptım” diye! Bursaspor’u yazıp çizmek yersiz. Eğer Hamza hoca döneminde topladıkları puanlar olmasa, tarihlerinde yanılmıyorsam 2. kez lige (PTT 1) düşerlerdi. İyi kurtardılar; bir düzenilik olurlardı. Ortalama bir süper amatör ekibi bile, dünkü Bursaspor’u rahat rahat yener. Çekirge’deki halı sahaya çıkmışçasına kayıtsız oynadılar, yedikleri gollere tepki bile koyamadılar...
Ve G.Saray... İster rakibin pasifliğinden deyin ister denk geldi yorumunu yapın, bu yılın 5 yıldızlı maçını oynadılar. Tudor galiba doğru kurgulamıştı takımı. Sağbek Sabri sağda, solbek Carole solda, sağ stoper Ahmet sağda, sol stoper Hakan Balta solda. İşin sırrı bu olmalı. Çünkü savunma zorlanmadan (gerçi baskı da yemediler) oyun kurdu. Defanstan top gelince Tolga saklanmadan oyuna girdi, Selçuk biraz fazla yan pas yapsa da ‘aracı kurum’ görevini iyi uyguladı. Bruma sol, Yasin sağ kanadı işletirken Sneijder de arkadaşlarına cesurca asistler yaptı. Tokyo yolcusu Podolski de veda buseleri dağıttı.
Bu isimler arasında Sabri ve Bruma için birer parantez açmak gerek. Onca ‘mobbing’ ve ‘çevresel strese’ rağmen kademeye girdi, Yasin’in boş bıraktığı kulvarı kapattı. Bruma ise Bursa defansıyla adeta sek sek oynadı. Kimi zaman 2 kişiyle bastılar, tutamadılar Portekizliyi. Hızının yanına ani manevra özelliğini de koymuş ki G.Saray onu istediği paraya satar böyle giderse... Evet, G.Saray 1 Mayıs’ta attıkça coştu, coştukça attı; işçinin bayramını alın teri eşliğinde Bursa’da görüp görebileceği en net skorla kutladı...
Bu sonuç bir işe yarar mı? En azından UEFA’yı kaybetmeme adına yarar ama G.Saraylıların “Biraz geç kalmadık mı?” diye mırıldandığını da duyar gibi oluyoruz.