Dünya adındaki, üstünde yaşadığımız gezegeni gelecekte bekleyen tehlikeleri, Birleşmiş Milletler’in “sessiz kalması karşısında” sivil toplum örgütleri sıkça gündeme getirmektedir.

Bu örgütlerden Avrupa Çevre Ajansı (AÇA) Genel Müdürü Aralık 2010’da Türkiye’ye gelmiş ve çevre sorunlarıyla ilgili önemli açıklamalar yaparak önerilerde ve uyarılarda bulunmuştur.

Türkiye’nin de üye olduğu 1994’te çalışmalarına başlayan merkezi Danimarka’nın başkenti Kopenhag’da bulunan Avrupa Çevre Örgütü’nün Genel Müdürü Prof. Jacqueline McGlade’in söyledikleri gezegenimizin geleceği ile yakından ilgilidir.

“İş suya gelince, imkânlarımızın ötesinde bir yaşam sürüyoruz. Su kıtlığına yönelik kısa vadeli çözüm, yüzey ve yeraltı suyu kaynaklarımızdan sürekli daha fazla miktarlarda su çıkarmak olmuştur. Bu kaynakların aşırı kullanımı sürdürülebilir değildir. Geri kalan suyun kalitesi ve miktarı üzerinde olduğu kadar, bu suya bağlı olan ekosistemler üzerinde de ağır etkileri olmaktadır. Talebi azaltmalı, çıkarttığımız su miktarını en aza indirmeli ve bu suyun verimli kullanımını arttırmalıyız.”

Bir başka sivil toplum örgütü olan, Dünya Doğal Yaşamı Koruma Vakfı (WWF) Yaşayan Gezegen 2010 Yılı Raporu’nda dünyayı yakın gelecekte bekleyen tehlikelere karşı uyarmaktadır.

Dünyanın en büyük, deneyimli ve bağımsız doğa koruma kuruluşlarından biri olarak tanıtılan WWF’nin, beş milyonu aşkın destekçiye ve 100’den fazla ülkede etkin küresel bir ağa sahip olduğu ve amacının da “Dünyanın biyolojik çeşitliliğini koruyarak, yenilenebilir enerji kaynaklarının sürdürülebilirliğini sağlayarak, kirlilik ve aşırı tüketimin azaltılmasını teşvik ederek gezegenin doğal çevresindeki bozulmayı durdurmak ve insanoğlunun doğayla uyum içinde yaşadığı bir gelecek kurmak” olduğu aktarılmaktadır.

Raporda, hızlı ekonomik büyümenin, doğal kaynaklara yönelik isteğin sürekli olarak artmasını körüklediği ve aşırı tüketimin nedeni olduğu vurgulanmaktadır.

Dünya Doğal Yaşamı Koruma Vakfı (WWF) Genel Müdürü James P. Leape’nin Yaşayan Gezegen Raporu’na aktardığı görüşü ülkelere uyarı niteliğindedir.

“Zengin ülkeler; çok daha sade yaşamanın yollarını bulmak, özellikle fosil yakıtlara bağımlılıkları da dahil olmak üzere ayak izlerini hızla azaltmak zorundadır. Hızla büyüyen gelişmekte olan ekonomiler de yeni bir büyüme modeli bulmaya mecburdur. Böylece, refah düzeyinin gerçek anlamda sürdürülebilir yollarla yükselmesi mümkün olacaktır. Bu rakamlar; hepimizin aklına doğayı koruyarak, doğal kaynakların kendini yenileme kapasitesini aşmayarak ve doğanın sağladığı mal ve hizmetlerin gerçek değerini kavrayarak yaşam biçimimizi nasıl değiştireceğimize ve kalkınmayı nasıl yeniden tanımlayacağımıza dair sorular getirmektedir.

Giderek artan dünya nüfusunun gereksinimlerini karşılamak başta olmak üzere, önümüzde pek çok zorluk bulunmaktadır. Bu zorluklar; kalkınma ile doğal kaynaklara yönelik sürekli talep artışı arasındaki bağlantının koparılmasının önemini vurgular. En basit ifadeyle, daha az kaynaktan şimdiki kadar, hatta daha fazlasını elde etmek için yeni yollar bulmak zorundayız. Dünyanın kaynaklarını, kendilerini yenileme hızından daha hızlı tüketmeyi sürdürmek, bağlı olduğumuz sistemleri yok etmektir.

Artık kaynakları, doğanın koşullarına ve sınırlarına göre yönetmek zorundayız.”