“Yasalar” ile “yaşamlar” arasındaki çelişkinin arasının giderek açıldığı gözlenmektedir.

Günümüzde yaşananlar, yasaların insanları ve özellikle de “çocukları” koruyamadığının bir kanıtı gibidir.

Bunun bir örneği de basının manşetlerinde yer almıştır.

2002 yılında Mardin’de, 13 yaşındaki bir kız çocuğuna “tecavüz” ettikleri savıyla aralarında “asker, memur, korucu, muhtar gibi birçok devlet görevlisi” bulunan 26 kişi mahkemeye verilmişti.

Yargılama sonunda, mahkeme sanıkları yasadaki “alt sınırdan” cezalandırmış ve ayrıca da sanıklara “iyi hal indirimi” de uygun görüldüğü haberlerde aktarılmakta...

26 kişinin tecavüzüne uğradığı gerekçesiyle açılan davanın “mağduru” N.Ç. davasında 7 yıl sonra alınan kararla, “tümü tutuksuz yargılanan sanıklara 8 ay ile 9 yıl arasında değişen hapis cezaları” verilmiş.

Yargıtay, tecavüz eden 18 sanığa “ırza geçme”, onu sanıklara satan 2 kadın hakkındaki “ırza geçmeye iştirak” suçundan verilen cezaların yarı oranında arttırılmasını uygun bulup bozma kararı vermiş. 3 sanık hakkındaki beraat kararı ile N.Ç’ye yanında başka kimse olmadan tecavüz eden 5 sanığa verilen mahkûmiyet kararlarını ise onamış.

Yargı kararları kamuoyunda tartışmaya açılmış durumda.

Duruşmanın ardından N.Ç’nin avukatı İnsan Hakları Derneği Genel Başkan Yardımcısı Reyhan Yalçındağ, gazetecilere karara ilişkin görüşlerini şöyle açıklamış.

“Gerçekten bu dosyanın toplumsal dava olduğunu, sonuçlarının önemli olduğunu, buradan çıkacak kararların adil olup olmayışına göre son derece önemli olduğunu her fırsatta belirttik. Biraz önce karar verildi. Karardan çok da memnun olduğumu söyleyemem. Çünkü alıkoymak suçundan zamanaşımına uğratıldı dosya. Oysaki biz diyoruz ki bir çocuk 15 yaşının altındaysa onun rızası söz konusu olamaz, böyle bir yönelim için. Irza geçmek anlamında da birçok sanık bakımından ciddi indirimlere gidildi.

Tecavüzün bir insanlık suçu olduğunu bir kez daha vurgulamak ve hatırlatmak istiyorum. Bu nedenle de mağdurun bütün insanlık ailesi olduğu için bizlerin gerçekten adalet duygusunu biraz daha onaracak daha adil bir karar çıkmasını bekliyorduk.”

CHP de karara tepki göstererek yaptığı toplantıda görüşlerini basına aktarmış:

“CHP İstanbul Milletvekili Binnaz Toprak, Yargıtay’ın tecavüze uğrayan N.Ç’yle ilgili ‘ilişkiler kendi rızasıyla’ kararını ‘kabul edilemez’ olarak nitelendirirken ‘Toplumun vicdanının sesinin yükselmesi lazım’ dedi. CHP İzmir Milletvekili Rıza Türmen de ‘Yargıtay kararı kesinleşmiştir. Ama olağanüstü yargı yolu olarak karar düzeltme yoluna gidilebilir’ görüşünü dile getirdi.

Binnaz Toprak, ‘13 yaşındaki bir kıza 26 kişi tecavüz etmiş; içinde devlet memurları, yüzbaşı, esnafı, muhtarı, korucusu, öğretmeni var. Hepsini anlayacak olsanız, öğretmeni anlayamıyorsunuz. Davada, kız çocuğunun ne yaptığını bildiği belirtiliyor, ceza indirimine gidiliyor. Bunu Yargıtay da onaylıyor; kararında, N.Ç. ahlaki kötülüğünün farkındaydı, olaya ruhsal yönden mukavemet etmeye de muktedirdir, olay kendi rızasıyla olmuştur, diyor. Bu hiçbir hukuk sisteminde kabul edilebilir değil. O zaman şunu yapalım; yetişkinlik için 18 yaş demeyelim, 13 yaşına indirelim. Bir hukuk sistemi, 13 yaşındaki çocuğun ne yaptığının farkında olduğunu varsayamaz. Bunlar 21. yüzyılda kabul edilebilecek şeyler değil’ dedi.”

Son sözü Anayasa ile Çocuk Hakları Evrensel Sözleşmesi’ne bırakalım:

“Devlet, her türlü istismara ve şiddete karşı çocukları koruyucu tedbirleri alır.” (Anayasa Madde 41)

“On sekiz yaşına kadar her insan çocuk sayılır.” (Çocuk Hakları Sözleşmesi Madde 1)

“On sekiz yaşına kadar her insan çocuk sayılır.” (Anayasa Madde 41)