Siyasal İslamda iktidara gelmek için de kalmak için de her yol mubah. Demokrasi araç olarak kullanılır ve daha çok özgürlük ve demokrasi getireceğiz vaatleriyle iktidara gelinir. Daha sonra mevcut rejimin sigortaları, aynen elektrik sigortası gibi gevşetilir, yerinden sökülür: Ülke yönetimi için liberallerle işbirliği yapılarak “Askeri vesayetin kaldırılması” planı, laik demokratik Cumhuriyet rejiminin koruyucu sigortası olan TSK’nin içine önce Truva Atı gibi FETÖ unsurlarının sokulması, kumpas davalarıyla Atatürkçü komutanların hapse atılması, önceden bilindiği halde “engellenmeyen” bir darbe girişimi sonrası arazi temizliği. Aynı plan hukuk bürokrasisi ve İçişleri’ne bağlı polis teşkilatında da yürütülmüş, böylece hukuk ve silahlı güçler, mutlak olarak iktidarın emrine alınmıştır. Geriye bir tek sistemin değiştirilmesi kalıyor ki sonuçları şaibeli bir referandumla atı alan Üsküdar’ı geçmiş, tek adam rejimine geçildikten sonra “Hukuk da benim, adalet de. Uygulayıcıları da benim elimde, yaptırımcıları da. İstediğin kadar haklı ol, ne dersem o, suyumu bulandırıyorsan, yukarıda da olsam seni yerim kuzu” hikâyesi.

İMAMOĞLU, KUZU MU?

Bütün bunları, hukuk kumpaslarıyla görevinden alınmak ve siyasi hayatı engellenmek istenen İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun konuşmasını dinlerken düşündüm. AKP’li ancak vicdanlı seçmen de İmamoğlu’na yapılan oyunu görüyor da kimin umrunda? Muhalefetin suçu ise 11 büyükşehir belediye başkanlığını kazanmanın mutluluk sarhoşluğu içinde başkasına destek olmamaktı. Cumhur İttifakı, hukuki dayanağı olmadan, seçme ve seçilme hakkını yok sayarak HDP belediyelerine tek tek kayyum atarken ne yapıldı? Kaderin ağları, İmamoğlu’nun etrafına sarılırken ne deniliyordu: “Yok artık! Her şey olur ama İBB’ye dokunamazlar, İmamoğlu’nu alamazlar!”

HUKUK DEĞİL Kİ

Mahkemeden böyle bir karar çıkamaz denirken çıktı. Biz bu rezaleti tartışacağımıza İmamoğlu’na kim önce sarıldı kayıkçı kavgası yaptık. Şimdi ne olacak? İmamoğlu’nu görevden alıp İBB’nin kaçırdıkları bütün olanaklarına yeniden çökmek için gözleri kararmış vaziyette. Vicdan ve hukuk nosyonlarını kaybetmişlerdi de gerçeklik duygusunu da kaybettiler. Yalan ne kadar büyükse önce kendin inanıyorsun. Bakan Soylu bunları kendi başına değil, bilerek ve talimatla yaptığı için onu hedef almanın önemi yok. Bizim dışımızdakilerin suçu olup olmaması dert değil, biz onlara suç icat eder, cezasını da kendi niyetimize göre biçeriz diyorlar.

Başa dönersek, siyasi İslam bu. Kendileri dışındaki herkes DÜŞMAN. Cumhurbaşkanından başlayarak birlikte çalıştığı hemen herkes imam hatip okulu mezunu? İktidara gelir gelmez liseleri imam hatibe çevirdiler. Kadınları yönetimden uzaklaştırdılar. Siyasi İslam kadınlar için en büyük tehlikedir. Onlar için kadın sadece erkeklerin cinsel ihtiyaçlarını tatmin edecek bir üreme aracıdır. En vahim örneği Afganistan’daki Taliban. Kendi kızlarını Doha’da okuturlar, senin kızının okuma yazma öğrenmesine bile karşıdırlar! İran’da mollalar başını açtı diye kadınları öldürüyor, idama mahkûm ediyor. Siyasi İslam o kadar vicdansız ki bir dönem beraber oldukları “hizmet hareketi” ablalarına bile yapmadıkları kalmıyor. Hapisteler, hastalar, hamileler, emzikliler, insaf yok.

Tıpkı kin ve nefret kustukları eski askerler gibi. 28 Şubat’ta sadece MGK’nin aldığı kararların müsebbibi görüldükleri için 80 yaşında, hasta askerle, rütbeleri sökülmüş, yapayalnız kalmış hücrelerinde ölümü bekliyor. Cumhurbaşkanına beni affet diye mektup yazacaklarmış. Onlar ölümü bekler yine de yazmaz o mektubu.

İSLAMCI GÖÇÜ

Ülkemiz siyasal İslamın hâkim olduğu ülkelerden gelen genç, bekâr erkeklerden oluşan bir göçmen istilası altında, bunlara vatandaşlık da veriliyor. Kadınlar hiç olmadıkları kadar tehlike altında. Tek kurtuluş seçim, ama nasıl bir seçim? Birisi, seçimler er meydanında olacak dedi. Er meydanında neler olduğunu görüyoruz, demokratik hukuk kuralları içinde olsun yeter, korkmuyorsanız, var mısınız!