Sincan F Tipi’nden

Bir Hopa Mektubu

Zarfın içinden üzerinde ‘GÖRÜLDÜ’ damgalı bir mektup çıktı. Sincan F Tipi Cezaevi’nden Cüneyt Çakır göndermiş. Dileğini okurlarımızla paylaşmak isterim:

“Merhabalar, İsmim Cüneyt.

ODTÜ Felsefe Bölümü öğrencisiyim. Ancak size bu mektubu üniversite kantinimizden değil, Sincan F Tipi Cezaevi’nden yazıyorum. Hopa’da bir öğretmenin öldürülmesini protesto eden eyleme katıldığım için ağustos ayında tutuklandım. TKP üyesi olmama rağmen ‘THKP-C, Dev-Yol, Devrimci Gençlik’ isimli örgüte üye olmakla suçlanıyorum. Hakkımdaki suçlamalar bir yana, sosyalist olduğum için yargılanıyorum.

Aklımızı esir almaya çalıştılar yıllardır, yapamadılar! Şimdi bizi 9 Aralık’ta (bugün) hapsetmeye çalışacaklar. Sadece biz 28 tane genci değil, bizim gibi düşünen insanları yargılamaya çalışacakları için sizleri mahkemeye çağırıyorum. Boyun eğmiyorum diyorsanız, orada olmanızı isteyeceğim sizden.

O gün orada olun ki, sadece bizi değil, bizim gibi düşünen, ‘ayrı yolları’ olanları da yargılamaya çalıştıklarını anlasınlar...

Sincan’dan sımsıcak, dostça sevgiler...”

Hopa’da emekli öğretmen Metin Lokumcu’nun ölümüyle sonuçlanan olayları AKP Ankara İl Başkanlığı önünde protesto edenler arasından büyük bölümü Cüneyt gibi üniversite öğrencisi ve tutuklu olan 28 kişinin yargılaması bugün başlıyor. Bu kişiler evlerinde bulunan Mahir Çayan ve Deniz Gezmiş fotoğrafları, Marx ve Engels kitapları delil gösterilerek terör örgütü üyeliği ile suçlanıyorlar. Haklarında 42 yıla kadar hapis cezaları isteniyor.

Bu sabah 10.00’da, Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi’nde Cüneyt’lerin yanında olacağım...

Türk-İş Genel Kurulu’nda Genel Başkan Mustafa Kumlu’nun karşısına, Sendikal Güçbirliği Platformu’nun adayı olarak çıkan Petrol-İş Başkanı Mustafa Öztaşkın’ın eleştirilerine çarşamba günü yer vermiş ve yönetiminin yanıtını beklediğimizi duyurmuştuk. Kumlu’dan bir ses çıkmazken arkasındaki en büyük destek olan Türk-İş Genel Sekreteri ve Türk-Metal Başkanı Pevrul Kavlak büromuzu ziyaret ederek görüşlerini aktardı. Muhalefetin temel eleştirilerinden olan “Türk-İş toplumsal meselelere sahip çıkmıyor” görüşüne, önceliklerinin “çalışma yaşamı” olduğunu vurgulayarak şu karşılığı verdi:

“Depremde de, kadın konularında da en erken tepki gösteren örgütüz. Referandumda ortak tavır belirleyemediğimiz için 35 sendikanın her biri bağımsız hareket etti. Bizden istenen meydanlara inmemiz ise o zaman önemli olan ses getirmeyi başarabilmektir. Gücümüzü tabandan aldığımız ölçüde ses getiririz. Örgütün önceliği de doğal olarak çalışma hayatıdır. Demokrasi, özgürlük dediğinizde işçiler ‘ben açım’ diyorsa meydana toplayamazsınız.”

Yönetimde oldukları 4 yılda emekçilerin kazanımlarının bir bir kaybedildiği eleştirisine de karşılık veren Kavlak, “Sosyal Güvenlik Yasası çıkarken 14 talebimizden 9’unu kabul ettirdik. Emeklilik yaşında hükümet arkasındaki seçmen gücü nedeniyle bizi dinlemedi. Tekel direnişinde süreç iyi yönetildi mi, yönetilmedi mi tartışılabilir. Ama destek vermediğimiz söylenemez. Trilyonları bulan masrafların büyük bölümünü Türk Metal üstlendi. Türk-İş yönetimi sahip çıkmasa değil 78 gün, 7 gün bile süremezdi o eylem” diyor.

Öztaşkın ile Kavlak’ın uzlaştıkları ortak konu, “Genel Kurul sonrasında Türk-İş’i zor günlerin beklemekte olduğu.” AKP hükümetinin çalışma hayatına yönelik planlarını 2012’de uygulamaya sokacağından endişe duyduğunu belirten Kavlak’ın pazar günkü seçimler sonrası döneme bakışı ise şöyle:

“Kıdem tazminatı hepimizin kırmızı çizgisi. O hakkın elimizden alınması, esnek çalışma, kiralık işçiler ve bölgesel asgari ücret konularında sağlam durmamız lazım. Gerekirse genel greve gideceğiz. Bugüne kadar birlik bütünlük olmadığı için haklarımızı koruyamadık. Pazar günü kim kazanırsa kazansın, ertesi gün muhalefetle aynı masa etrafında oturup ortak politikalar belirlemelidir. Ya hep beraber var olacağız ya da hep beraber yok olacağız!”