Osman Korkmazel

Ustalar Kayıp

27 Ocak 2014 Pazartesi

Roberto Mancini Galatasaray’a geleli 3.5 ayı geçti. Bu süreçte 5 Şampiyonlar Ligi, 5 Türkiye Kupası ve 11 Süper Lig maçında görev yaptı. İtalyan hocanın, bu süreçte yapmak istediklerine göz gezdirildiğinde, belli değişiklikler fark edilebiliyor. Tatmin edici mi? Samimi görüşüm, tatmin edici olmadığı. Resmi olmayan maçlarını da sayarsak 27 karşılaşmayı yönetti. Net bir 11’i sayamıyorsunuz. Oyun formatı ise henüz oturmadı… Öte yanda ilk kez teknik direktörlüğe soyunan Sergen Yalçın, Gaziantepspor’u tüm olumsuzluklara ve sınırlı kadrosuna rağmen 2 ayda düzlüğe çıkardı. Çıktığı 7 maçta üst üste 4 galibiyet, 1 yenilgi ve 1 beraberlik alması, başarıyla örtüştürülebilir… Galatasaray yönetimi, ara transferde Mancini’nin isteklerini yerine getirdi; Sergen Yalçın ise sadece kendine ait işleri halletti.
Yapılan transferler, Gaziantep’e yarar sağlar mı; orası meçhul… Güne dikkat kesildiğimizde Kamil Ocak, tabii ki Gaziantepspor için avantaj. İki takımda da önemli eksiklikler vardı. Ancak kafamın basmadığı, Mancini’nin 22 kişilik kadroda Riera’ya yer vermemesi. Yabancı kısıtlamasıysa, Amrabat’ın ne işi vardı kafilede? İtalyan hoca, “Chedjou sakattı (evet son anda 11’den çıkarıldı) onun için Amrabat’ı kadroya aldım” diyebilir. İyi de eksilen, savunmadan bir oyuncu… Maç başladığında Galatasaray yavaş yavaş alışmaya çalıştığı 3-5-2 düzenini uygularken savunma üçlüsünde ve kenar beklerde uyumsuzluğu gören Mancini, 20. dakikada yeniden eski formata döndü. Oysa o ana dek de etkin olan Galatasaray’dı ve çok net pozisyonlar yakaladı. Melo öne çıkıp, Eboue ve Sabri klasik kenar bek, Emre ile Sneijder da açık oyuncu kimliğine bürününce teklemeye başladılar. Kanatları işlemeyen Galatasaray, kanatları çok iyi işleyen Gaziantep’le baş edemez duruma geldi. Özellikle 2. yarı Turgut Doğan (52 ve 58’de biraz dikkatli olsa öne geçerlerdi) Serdar kanatlarda tesirli olurken İbrahim Akın’ın da Cenk’in yanına sokulması; Galatasaray defansına zor anlar yaşattı.
Ne zamanki Amrabat, Salih girip Galatasaray’ın kanatları çalıştı; oyunda da hâkimiyeti kurdu. Gaziantep ise, 70’ten sonra sadece kontralarla gol arar oldu. Hele bir son 15 dakika vardı ki, iki takımın orta sahaları yolgeçen hanıydı. Ustalar golle burun buruna geliyorlardı; ama golü atacak ustayı ara ki bulasın…  



Yazarın Son Yazıları Tüm Yazıları

Yunus’a ayakta alkış 21 Aralık 2021
Kadıköy’e Yetmez 28 Şubat 2015

Günün Köşe Yazıları