“Yazmak benim için ebedileşmektir; yazdığım zaman ömrümü aştığımı ölümlü bir insan ömrünü yendiğimi ve sonsuzlukla bütünleştiğimi hissediyorum” diyor çok kıymetli bir köşe yazarımız.

Yazmak, doğruları yazabilmek ve bunları ekranlarda korkusuzca dile getirmek.

Ve bu arada aynı oranda bilgi ve o konuda birikimli olabilmek; her yerde söylenir ve çeşitli ortamlarda tekrarlanır: “Gazeteci olunmaz, gazeteci doğulur.”

Yine söylenir ve yazılır bir zamanlar İnönü’ye mal edilen; aslında Tolstoy’un bir eserinde söylediği “Namuslular da en az namussuzlar kadar cesur olmalıdır.”

Köşe yazarlarına ve ekranlardaki bazı cesur yorumculara imreniriz.

Her gün bir konu bulmak ve bu konuyu okuyuculara ve izleyicilere aktarmak çok zor ve mesuliyetli bir görev.

Neticelerini acı bir şekilde görüyoruz. Bu kişiler akıl almaz bir düşünce zinciri içinde değişik şekillerde cezalandırılıyorlar.

Bir konuyu aktarılırken o konu bir kitaba ait ise o kitap okunmalı; sarf edilmiş bir söz ve söz dizileri varsa o sözlerin arkasında ne var araştırılmalı; olaylara bir bütün olarak bakılmalıdır.

Hele bahsedilen kişi birçok değerli kitapların yazarı ve bizim saygın gördüğümüz bir kuruluşun başında ise o kişi ile ilgili hoş olmayan sıfatlar kullanmak o kişi ve kişileri daha saygın bir yere getirmez.

PROF. DR. CENGİZ KUDAY