FUTBOLUNDAN hukukuna kadar her tarafı çürümeye başlamış bir toplumda, mevsim yaz ve herkes dinlenip eğlenmeye yönelmiş olsa bile, düzelmenin çareleri ve yolları üzerinde düşünmeden durmak zordur.

Neresinden ve nasıl başlamalı düşünmeye!

Eğitimci, “elbet eğitimden” diyecektir; sağlam bir sistem kuracaksın; en iyilerin en iyi okullara gitmesini sağlayan parasız, sınıf farklarının ortadan kaldırıldığı, hakça sınavlara dayalı bir eğitim sistemi. En iyi eğiticileri ve öğretmenleri işbaşına getireceksin. Onların yetiştirdiği insanların yetkili kılındığı bir düzen “çürümez” diyenler çoktur.

İktisatçı, “elbet ekonomiyle başlamalı” der. Planlı ve karma ekonomili bir sistemle kurulacak düzen hem iyi işleyecek, hem de adaletli olacaktır. Sosyal demokrasi hep bu yaklaşımla ortaya çıkar.

Din adamı, “din ve iman önemlidir” diyerek söze başlayacaktır. “Günah işlemeyen, ilahi adalete inanan insanların yönettiği düzende çürüme ortadan kalkar; yolsuzluk, hırsızlık son bulur” diyenlerin bulabildikleri çare de budur.

Böyle bir tartışmanın sonu gelmez ve her şey olduğu gibi kalmaya devam eder.

Zamanın daraldığı, çürüyüşün toptan yıkıma dönüşmeye yüz tuttuğu durumlarda, en iyi hangi alanda olursa olsun, gelinen noktada şöyle bir durum ondan sonraki en iyi adımın ne olacağını düşünüp o adımı iyi atabilmektir.

Somut bir örnek bu yaklaşımın ne olabileceğini göstermeye yarayabilir belki.

İktidara gelme fırsatını kaçırmış olan ve bundan sonraki fırsatın ancak dört yıl sonra kullanılabileceğini bilen bir ana muhalefet ne yapmalıdır, örneğin?

Siyasette en yakın ilk fırsat, yerel seçimler. Yani belediye yönetimlerinin belirleneceği ve yeni siyasetçi kadroların yetişme yerleri olan il genel meclisleri seçimlerinin yapılması. Muhalefet partileri bir yandan şimdilik hedeflerini kısa vadeli konularla gerçekleştirmeye çalışırken bir yandan da iki yıl sonraki yerel seçimler için en iyi adayları bulup yetiştirerek daha sonraki genel seçimlerin kazanılmasını sağlayacak zemini de hazırlamaya başlamış olabilirler.

Başka bir deyişle, CHP seçilmiş milletvekillerinin tutukluluğuna son verme çabalarını sürdürürken aynı zamanda iktidar değişikliği sağlayacak bir genel seçim hazırlığına da başlayamaz mı?

Başka alanlarda da uygulanabilecek böyle bir yöntem, genel düzeltmeye nereden başlamak gerektiğini düşünmek ve zaman kaybedip sonuçta hiçbir şeyi yapamamış olmaktan daha iyi değil midir?