GENELKURMAY Başkanlığı’ndan emekli Orgeneral Hilmi Özkök Cumhuriyet’e konuşurken “Kurumlar arası ilişkiler çok ısınmış durumda; bir an önce soğutulması ve birilerinin bunu toparlaması lazım” diyor.

Toparlamaktan söz ettiğine göre ısınan her mekanizmanın, ister makine ister devlet olsun, bozulup işlemez hale geleceğini bilerek konuşuyor demektir. Siyasette bunun adı bir devletin yıkılması ya da batmasıdır. Paranoya belirtisi sayılmasın ama bugünün dünyasında bunu bilerek Türkiye Cumhuriyeti’nin kurumları arasındaki ilişkileri kasten ısıttırmaya çalışanların da olabileceğini düşünmek pek yanlış olmaz.

İçe ve dışa bakarak.

İçe bakınca ne yazık ki hâlâ Cumhuriyete inanmayan ve onlara aynı yurtta yaşama güvencesi getirdiğini unutarak yıkılmasını özleyen bazı çevrelerin var olduğu görünüyor.

Dışa bakınca da Türkiye’nin Soğuk Savaş’taki önemini değişik yollarla sürdüren bugünkü büyük çıkarlar çatışmasının taraflarında bizleri şaşkına çevirip kendi kazançları için kullanma hırsını sezmekteyiz.

General Özkök, deneyimli kurmay değerlendirmesiyle, şimdiki tehlikeli ısıtılmış durumun “birilerince toparlanması” gereğinden söz ediyor.

“Birileri”, bizlerden başka kimler olabilir?

Gökten mi inecekler? Bir yerlerden mi gelecekler?

Kadınlı erkekli yetmiş beş milyonun akıllı insanı mı yok? Yazarıyla çizeriyle, bilimcisiyle öğretmeniyle, askeriyle siviliyle? Yüzlerce yıllık tarihten çıkarılmış dersler mi eksik? Altaylar’dan başlayıp Viyana önlerine kadar onca uygarlıktan edinilmiş değerlerin hiç mi yararı olmamıştır? Bu ülkeyi ve toplumu biz toparlamayacağız da kim toparlayacak?

“Aklını başına toplamak” dilimizin deyimlerinden değil mi?

Yoksa akıl tutulması mı var ülkede? Bugün koşun cumhuriyetçi partinize, sendikanıza, derneğinize, dairenize, işyerinize ve birbirinize “biz varız” diyerek düşünün.