Yutania sahillerine korsan çıkarma yapan cilveli taburun Mikronezya kıyılarına hazin dönüşünden sonra iki ada arasındaki gerginlik tırmanıyordu.

İmaniyet İşleri Reisi Alyoşa Ersaltz, hemtür sevgilisi Azam Varak’ı bulmaktan mutlu ve onun narin bedenine sahip olup ruhunu yaralayan Yutanlara karşı çok kinliydi.

Önce sevgiliyi korumaya aldı. Ardından intikam için kolları sıvadı. Beştepe’ye çıkıp Ulu Çoban’a cilveli taburun uğradığı tecavüzü es geçerek durumun vehametini hararetli bir dille aktardı.

Mikronezya müstebiti Muktedir Makropiç’in elbette ki her şeyden haberi vardı ama belli etmedi. Zaten gereken kararları almış, emirleri vermişti. Yolsuz yoldaşını sakinleştirip eve gönderdi. Tabiidir ki İmaniyet Reisi’nin eve değil, Azam Varak’ı sakladığı garsonyerine gideceğini de biliyordu.

Makus çıkarmanın ertesi günü, ada kıyılarına Mikronezya ordusunun çiçeği burnunda keskin nişancıları yığıldı.

Sahra çadırları kuruldu, gece gündüz devriye ve nöbet vardiyaları düzenlendi.

Keskin nişancılara vur emri verilmiş; ne Mikronezya’dan Yutania’ya gizlice çıkarma yapmaya kalkanlara ne de Yutania’dan gelen korsan saldırganlara göz açtırılacaktı.

İkili devriye gezip nöbet tutan askerler, yine ikişer kişilik çadırlarda uyuyorlardı. Mikronezya’nın tuhaf kırsalı Karadenyo’dan zaten hemşeri ve keskin nişancı Temayül Sektirmez ile Mülayim Siler de devriye, nöbet, çadır derken kardeş gibi olmuşlardı.

Vardiya sonunda yorgun argın uyudukları bir gece, Temayül Sektirmez çadıra giren bir sivrisineğin vızıltısı ve vızıltıyı izleyen kaşıntıyla uyandı.

Sivrisineği orasına burasına patlattığı şaplaklarla ezemeyince çok sinirlenip tabancasını çekti, ateş etti.

Gerçekten iyi nişancıydı. Kankası Mülayim Siler’in kulağına konan sivrisineği vurmuştu. Ama kulağın bağlı olduğu kafayı da beraber...

Temayül Sektirmez, önce kanlar içinde yatan hemşerisine baktı, sonra sivrisineğin cesedine dönüp söylendi:

“Bir sizden, bir bizden!”