Adana Demirspor-F.Bahçe maçı son yıllarda gördüğümüz en çekişmeli, en tempolu, en heyecanlı karşılaşmalardan biriydi. İki takımı da kutlamak gerekiyor. Bu maçta kazanan ve kaybeden yok. Her iki ekip de futbolu ve mücadelesiyle takdiri haketti. Futbolseverler zannediyorum bu maçtan sonra iki takımı da tebrik etmiştir. Bakalım neler oldu? 

1- F.Bahçe, tarihinde hep yıldız oyuncuları sayesinde kazanıyordu. İlk kez bu kadar takım ruhunu ve performansını öne çıkarıp mükemmel bir kolektif anlayışla oynuyor. Burada başkan Ali Koç’un çok büyük katkısı ve ona duyulan saygı var. Aynı zamanda Jesus’un bitmek tükenmek bilmeyen enerjisiyle takımı müthiş bir motivasyonla hazırlayıp sahaya çıkarmasının büyük katkısı var. 

2- F.Bahçe’nin nizami bir golü hakemler tarafından iptal edildi. Bunun karşılığında da bence haksız kazanılan penaltıda Altay’ın müthiş kurtarışıyla maç dengelendi. F.Bahçe’nin Mert Hakan’la attığı gol sayılsaydı maç nasıl ilerlerdi, sonuç nasıl olurdu bunu kestirmek zor. Fakat Ali Palabıyık ligimizin en kötü hakemi. Hâlâ nasıl FIFA kokartı takıyor anlamıyorum. Palabıyık maça direkt etki etti. Zaten yönettiği her maç tartışmaya açık!

3- F.Bahçe’de 11 milyon Avro’luk bir oyuncu var: İrfan Can. Sahada fizik olarak var. Ancak oyun ve eylem olarak kendisini göremiyoruz. Bir de buna Mert Hakan’la Rossi’yi eklediğimizde F.Bahçe’nin kadro olarak rakiplerinden çok daha yetersiz bir takımla şampiyonluk mücadelesini verdiğini görüyoruz. 

4- Sonuç olarak F.Bahçe’yi şampiyonluğa oynatan; memleketin Ali Koç sevgisi, Sarı-Lacivertli taraftarların takım tutkusu ve bunun yarattığı gizli sinerji, Jesus’un oynatmak istediği takım ruhu anlayışı. Yoksa bu kadro şampiyonluk için yetersiz.