\n\n\n

Eksilmiş ve delip geçen dipsiz avuntular, seslerin var olan gücü, yaşanır bir dünya özlemi, kirlenen denizlerimiz, göllerimiz, ırmaklarımız.

Sabaha karşı uyandım ve bir daha uyuyamadım...

Elimde bir kitap...

Kafamda bir dizi soru işareti.

Gerçekten Türkiye nereye gidiyor!..

Bir anlamsızlık, sığlık, boşvermişlik, vurdumduymazlık.

Temiz bir çevre istemi, nükleer santrallara tepki!

Çevre bilincinin gelişmediği toplumlar, balık ölümleri, zehirli atıklar, siyanür...

Bir avuç insan yurdun dört bir yanından Ankara’ya doğru yürürken ne diyorlardı:

“Anadolu’yu vermeyeceğiz!”

Aynı çığlığı Bergama’nın Kozak yaylasında da duymuştum, Istrancalar’da da, Kaçkarlar’da da...

İnsanlar 159 kilometrelik bir zincir oluşturmuşlardı... Zincirin halkasında çocuklar, gençler, kadınlar, erkekler vardı.

Aliağa’da ilk çevre hareketi başlayalı neredeyse 25 yıl mı olmuştu?

Hakkı Ülkü ve Osman Özgüden’in öncülüğünde binlerce insan...

O eylemi dün gibi anımsıyorum.

Manyas Kuş Cenneti, Ulubat Gölü, Bafa... Yeşilırmak, Kızılırmak, Meriç ve Gediz...

Derelerden akan sular ırmakları oluştururdu...

Gediz Nehri’nde balıklar ölüyor ama kimsenin umurunda değil... Ulubat Gölü kirleniyor, Küçük Menderes artık Bafa’ya zehir akıtıyor.

***

Binlerce yıllık tarihin ve kültürün boy verdiği Anadolu yağmalanıyor AKP iktidarı döneminde. Akkuyu’ya nükleer santral kuruluyor.

Ormanlar, Hazine alanları 60’lı yıllardan beri yağmalanıyor...

Şimdilerde ise bu alanlar çokuluslu şirketlere ve “altın avcıları”na teslim ediliyor.

Japonya’daki nükleer yıkım bize ders olmadı, tıpkı Çernobil’de olduğu gibi...

Büyük Ortadoğu Projesi’nin bir ayağı Libya’dan sonra Suriye’ye kaydı, demokrasi ve özgürlük masalı Mısır’ın Tahrir Alanı’nda Hüsnü Mübarek’in komutanlarıyla kol kola girdi.

Libya’yı önce Fransa bombaladı olaylar çıkınca...

Az daha unutuyordum.. ABD ve İngiltere, Irak’ı “demokrasi ve özgürlük” adına işgal etti, 1.5 milyon yaşlı, genç; çoluk çocuk, kadın erkek gözetilmeksizin öldürüldü.

Baskıcı rejimlerden öyle kolay kolay kurtulunur mu?

Sanılıyor ki demokrasi Tanrı Baba tarafından gökten zembille ya da altın tepsiyle yoksul halkların sofralarına getiriliyor.

Yakın tarihi bilmezseniz, bildiğiniz halde yalan söylerseniz, inanırsınız bunlara.

Yalan ve dolanla kâğıttan kaplanlar, aslanlar...

Alın size demokrasi ve özgürlük!

BOP budur işte anlayana!

***

Bir dönem “Çernobil masalları” dinlemiştik siyasetçilerden... Şimdilerde “Akkuyu masalları” dinliyoruz...

Japonya’daki yıkımdan sonra “Bir varmış bir yokmuş” diye başlayan “Fukuşima masalları” dinlemeye hiç niyetim yok benim.

Tüm gelişmiş ülkeler biliyor ki, sanayi atıkları ve nükleer santrallar tehlikelidir...

Nükleer lobi Türkiye gibi ülkelere göz dikerken, Yunanistan, Almanya gibi ülkelere neden giremiyor?

Bir süre önce Greenpeace, Japonya’da açığa çıkan plutonyum yüzünden (Serdar Kızık - 15 Mart 2011) bölgenin binlerce yıl “ölü bir alan” olarak kalacağını açıkladı.

Çekirdek erimesi gerçekleşirse yaşanacak yıkımın boyutlarının Çernobil’den daha büyük boyutta olacağı vurgulandı.

Patlama oldu mu? Oldu! Sızıntı oldu mu? Oldu!

Daha ne olsun söyler misiniz?

Japon sistemi depremin ardından hemen kapanacaktı hani?

Kapanmadı!

AKP iktidarı canla başla nükleer santralları savunuyor, Karadeniz’den Marmara’ya “çılgın proje” geliştiriyor.

Oh yeme de yanında yat!

Türkiye bir deprem kuşağında yaşamıyor mu?

İstanbul’da konutların yüzde 65’i kaçak değil mi? Yedi büyüklüğünde bir deprem İstanbul’u ne hale getirir?

Bunları düşünen yok.

***

Çevreciler yaşanır bir dünya istiyor!

Bergama, Eşme, Seferihisar, Havran, Küçükdere “Elele Hareketi”, “İçme suyumuz zehirleniyor” diye çığlık çığlığa yürüyor...

Dağlarımız, ovalarımız satılıyor, ırmaklarımız, denizlerimiz kirleniyor...

Türkiye çağ atlıyor çağ!