Olmuyor, olmuyor, olmuyor. Bu şekilde olmuyor. Sezona hazırlıksız giriyoruz ve en önemli maçlarımızı hazırlık maçı kıvamında oynuyoruz. Hâlâ bizim takımlarda transfer tantanası bitmiş değil. Hâlâ oyuncu bekleniyor ama en iyi oyuncular para gelsin diye yollanıyor. Sahaya çıkan oyuncu kalacak mı gidecek mi o bile belli değil. Ve bu koşullarda Şampiyonlar Ligi ön eleme ile Play-Off maçları oynuyoruz. Bu, en önemli sorunumuz. Bir diğeri ise takımlarımızın yaşlı oyunculardan kurulu olması. Fiziki olarak rakiplerle mücadele edemiyor olmamız. Bakın Galatasaray’ın ilk 11’i 28.9, Young Boys’un 24.7 yaş ortalamasına sahipti. 37 yaşındaki Mertens de girince ortalama uçtu gitti. Hava sıcaklığını, sahanın ağırlığını da eklerseniz fiziki açıdan bitiyoruz. Dahası da var; yeni transferleri hemen kurtarıcı olarak takıma sokmak ve sonra onlardan yüksek performans beklemek. Sara mesela. Yepyeni bir kurgu, yepyeni arkadaşlarla bir oyuncu ne kadar yetenekli olursa olsun nasıl kurtarıcı olabilir ki? Sonra takım dizilişiymiş, oyuncu seçimiymiş... Bunlara hiç giremiyorum bile.

Benzer sorunlar tüm takımlarımızda var. O yüzden Fenerbahçe de Şampiyonlar Lig’ine çıkamadı zaten. Takımlar hazır değil, transferler bitmiş değil. Umarım bu akşam benzer şanssızlıklar Beşiktaş’ın da başına gelmez. Gio Hoca çağdaş ve genç bir hoca. Bu yüzden futbolcu tercihleri, oyun kurgusu ezberleri bozabilir. Günümüz futbolunda bekler açık gibi oynuyor. Ama toplu hücum toplu savunmaya herkesin katılması lazım. Bek ileri çıktığında içeriden, geriden, ileriden destek alabilmeli. İlk Lugano maçında örneğin tüm eleştiriler Masuaku’ya geldi. Yenilen goller o kanattan geldi ya. Kimse onu yalnız bırakan Musrati’yi, Ndour’u, Rafa’yı eleştirmedi. Oysa ki tek tek futbolcuların performansı kadar birbirleriyle bağlantıları da önemli. Takım performansını bu belirliyor özellikle. Bizde ise eleştiriler oyunu okuyarak değil tek tek futbolculara yapılıyor. Mourinho da Fred’e yapılan methiyelerin ardından Fred ile birlikte İsmail ve Szymanski’nin katkılarını da görmek gerektiğini söylemedi mi? Tüm bunların ardından asıl üzüldüğüm şey hiçbir şekilde yaşananlardan ders almıyor olmamız. Aynı yanlışları her yıl yeniden yapıyor olmamız.