Bursa’da tribünler maçın önemine rağmen ne dolu ne de boştu. Avrupa yorgunu Galatasaray ve Fenerbahçe’nin ardından bu kez sıra Beşiktaş’taydı. Karşılaşmanın en ilginç yanı hem Beşiktaş’ı hem de Bursaspor’u çalıştıran iki teknik adamın futbol anlayışlarını çarpıştırmasıydı. Şenol Güneş rakipten daha fazla gol atarak kazanmayı düşünüyor. O yüzden hücum organizasyonları daha önemli. Ertuğrul Sağlam içinse öncelik gol yememekte. Çıkan fırsatları kullanarak da sonuca gitmeyi düşünüyor.
Sanırım bu yüzden Şenol Güneş, Quaresma’nın atağa katkısını savunmayı boşlamasına yeğlemiş. Son L. Moskova karşılaşmasında gol atan Q17, Beck’i çaresiz bırakacak şekilde o kanalı boş bırakmıştı ama Bursa karşısında ilk 11’deydi.
Ne var ki sadece Beşiktaş değil Bursa da atağı düşünerek tempolu başladı maça. Dahası ilk gol denemeleri ev sahibinden içinde Dzsudzsak’ın olduğu pozisyonlarla geldi. Zaten Dzsudzsak topla çok hızlı bir oyuncu. Orta alanda yapılan karşılıklı sıkı pres nedeniyle kıran kırana bir mücadeleydi bu. Ve kilit kanatlarda çözülecek gibi gözüküyordu.
Ne var ki çok tempolu ve mücadeleli başlayan oyun ilk yarım saatin ardından temposunu kaybederken Bursa daha etkili gelmeye başladı rakip sahaya. Evet hız düşmüştü ama karşılıklı kaleye çekilen şutlar gol umudunu sıcak tutuyordu.
Bursa’nın kanat bindirmelerini bir türlü durduramadı Siyah-Beyazlılar. Ve o bildik atak organizasyonlarını gerçekleştiremedi. Daha çok savunmada kaldı. Orta alanda Atiba’nın yükünü azaltmak ve orta alanı çalıştırabilmek için Necip’i oyuna aldı Güneş. Ama asıl Olcay’ın oyuna girmesiyle son 15 dakikada hareketlendi Kartal.
Sonuçta iki takım da topla eşit oynadı, eşit pozisyon yakaladı. Tam puanlar da eşitlenecek derken Beşiktaş ilk kez üst üste çabuk paslaştı ve Oğuzhan başlattığı atağı golle bitirdi. Kartal en iyi yaptığı işi son dakikada hatırladı ve 3 puanı kaptı fakat her zaman böyle bir şans gelmez. Bu karşılaşmadan çıkarılacak dersler ve alınacak çok yol var.