Şiddet ve nefret içermeyen her fikre saygım var...

Ama sahtekârlığı hazmedemiyorum!

İnsanlar solcu veya sağcı olabilir…
Kapitalizmden veya sosyalizmden yana olabilir...
Liberal veya sosyal demokrat olabilir...
Geleneklerine bağlı, muhafazakâr olabilir veya gelenekleri önemsemeyebilir...
Elbette dindar ya da dinsiz de olabilir...
Kendisini etnik veya dinsel bir kimlik aidiyetiyle, bir ideolojiyle tanımlayabilir veya tanımlamayabilir...
Bütün bu düşünce ve inançlarını, sert ya da yumuşak olarak, farklı biçimlerde ve derecelerde savunabilir...
Şiddet ve nefret içermeyen, başkalarının varlıklarını, yaşam biçimlerini, özgürlüklerini sınırlamaya yönelik olmayan her düşünce, “en az benimki kadar” saygı görmeye layıktır!

Herhangi bir kimliğe yönelik ayrımcılık, nefret suçları, hiçbir biçimde kabul edilemez.
Bir politikacı çıkıp da muhalefet lideri için “Onun mezhebi malum” der, zenci-beyaz göndermeleriyle rakibinin inancını ve etnik kökenini eleştirmeye kalkarsa...
Bir grup için “Onlar Zerdüşt” derse...
Öldürülen masum insanları mezhepleriyle tanımlarsa...
Muhalif nitelik taşıyan hareketler için etnik veya mezhepsel grupları, gayrimüslimleri suçlarsa...
Muhaliflerini Ermeni diye niteleyip onlara küfür edenleri, uluslararası spor karşılaşmalarında ülke temsilcisi yaparsa...
Ona destek verenler, “Onu da anlamak lazım” diyenler, kendilerini “Liberal” diye niteleyebilirler mi?

Bir yönetim, parasız eğitim isteyen öğrencileri terör örgütü üyesi diye içeri tıkıyorsa...
İnsanları daha yargılanırken senelerce hapiste tutuyorsa...
Medya üzerinde açık ve kapalı baskı uyguluyorsa...
Barışçı yöntemlerle gösteri yapanları “ilaçlı” su ve biber gazıyla dağıtıyorsa...
Çevrecilere darbeci diyorsa...
Özgürlük isteyenlere terörist diyorsa...
Gezi Parkı Direnişi’ni, faiz lobisi ve Yahudi komplosu olarak niteliyorsa...
O yönetime destek yazıları yazanlar “liberal” olabilir mi?

Gezi Parkı Direnişi pek çok şeyi değiştirdi...
Birçok konuda farkındalık yarattı...
Ve sahtekârların da maskelerini düşürdü!