CHP’nin “Üç Büyük Kenti” de kazanmasıyla “Seçim Zaferi” olarak görülen 2019 Yerel Seçimlerinin arkasında, Erdoğan/AKP iktidarının muhalifler arasında yol açtığı bir “Demokratik ittifak” olduğunu bilmeyen herhalde kalmadı.
CHP, HDP, İYİ PARTİ ve SAADET olarak dört parti arasında bir tür “centilmen anlaşmasıyla” oluşan bu “Demokrasi İttifakı” veya “Demokratik İttifak”:
Şimdiye kadar siyasette görülmeyen ve hatta beklenmeyen uzlaşmaların gerçekleşmesiyle oluşturuldu ve başarıya ulaştı.
Zaten zıtlıklarla dolu bu ittifakın başarıya ulaşmış olmasından dolayı, devam edip etmeyeceği tartışılıyor.
Bu başarı olmasaydı, bu ittifakın bırakın devamını, varlığını bile tartışmak, aşağıda vurgulayacağım çelişkilerden, fay hatlarından, kırılma noktalarından dolayı olanaklı bile olamazdı.
1) Birinci kırılma noktası, her partideki (istediği yere gelememiş olan) memnuniyetsizlerin, yapılan ittifakta kendi partisine haksızlık edildiğini, öteki partilere fazla ödün verilmiş olduğunu belirten tutum ve davranışları olacaktır:
Kişisel tatminsizlikten kaynaklanan, ama parti ya da hizip bencilliği-egoizmi, (ben merkezciliği- egosantrisizmi) maskesiyle dışarı vurulan bu duygu, bütün partiler için geçerlidir ve Seçim İttifakını içinden kemiren en önemli kurttur.
2) İkinci kırılma noktası etnik/ milliyetçi, baskıcı veya ayrılıkçı şovenizmdir:
Farklı etnik grupların sorunlarının ancak Demokratik Rejim içinde kalıcı olarak çözüleceği anlayışına dayalı olan “Demokratik İttifak” derhal, her iki etnik grupta da adeta artık siyasal gelenek haline gelmiş olan milliyetçi/ırkçı şovenizmle, “karşı tarafın baskıcılığına veya ayrılıkçılığına taviz vermekle” suçlanacaktır.
3) Üçüncü kırılma noktası, laiklik ve dincilik arasındadır: Demokratik Rejim’in çoğunluk diktatörlüğü olmadığı, herhangi bir din ya da mezhep kurallarına göre işlemeyeceği, laik nitelik taşıdığı, temel hak ve özgürlüklerin herkes, her farklı kimlik için mukaddes olduğu anlayışının, çoğunluğun kendisini ait hissettiği dini-mezhepsel kimliğe aykırı olduğu iddiası, (şeriat isteği?) “Demokratik İttifakın” önündeki önemli engellerden biridir.
4) Dördüncü bir kırılma noktası, belediyelerdeki uygulamalarda ortaya çıkabilir:
İttifakın içindeki dört partiden biri veya birkaçı seçim sonrası yapılan uygulamalarda kendisine önemli haksızlıklar yapıldığını düşünebilir.
İktidarın da belediyelere her türlü engeli çıkardığı ve çıkarmaya devam edeceği düşünülürse, performans düşüklüğünün de bu tür düş kırıklıklarına yol açacağını tahmin etmek çok gerçekdışı değildir.

***

“Demokrasi İttifakını” kendi iktidarları için tehlike olarak görenlerin bu kırılma noktalarını sürekli olarak kaşıyacaklarını:
Partiler arasındaki rekabeti, etnik, dinsel ve mezhepsel farklılıkları, belediyelerdeki değişik uygulamaları dillerine dolayacaklarını...
Laikliğe daha şiddetle saldıracaklarını...
Dinci eğitim ve uygulamaları daha hızlı ve daha kapsamlı olarak empoze edeceklerini...
Tahmin etmek için kâhin olmaya gerek yoktur!
Ama ne kadar sert önlemlere başvururlarsa başvursunlar, bu tedbirlerin, iktidardan gidişlerini engelleyemeyeceğini, tam tersine daha da çabuklaştıracağını hemen eklemeliyim.
YAŞASIN DEMOKRASİ...
YAŞASIN DEMOKRATİK İTTİFAK!