14-28 Mayıs 2023 seçimleri sonrası, CHP ve onun Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu sürekli bir eleştiri altında:

Eleştiriler özellikle, CHP’de yapısal bir değişim gereksinmesi olduğu ve Kılıçdaroğlu’nun Genel Başkanlıktan istifası üzerinde yoğunlaşıyor.

***

Benim de seçimlerden hem önce ve hem de sonra yazdığım yazılarda gerek CHP’yi gerekse Kılıçdaroğlu’nu kimi zaman eleştirdiğim ama son tahlilde seçimlere kadar desteklediğim konularda yoğunlaşan bu eleştirilerin, seçimlerden sonra özellikle Erdoğan/AKP eleştirilerinin önüne geçmiş olmasının temel nedenleri nelerdir?

1) CHP’ye ve Kılıçdaroğlu’na yönelik eleştirilerin en önemli ve birincil nedeni, Cumhurbaşkanlığı seçiminin kaybedilmiş olmasıdır.

Seçim kazanılmış olsaydı, “Şahsım Devleti Rejimi”nden kurtulmak uğruna belki CHP’nin verdiği ödünler sineye çekilebilirdi.

2) Bu eleştirilerin bu kadar sert ve yoğun olmasının ikinci nedeni ise Kılıçdaroğlu’nun seçimi kazanmak için uyguladığı strateji sonunda (sağ partilerle ittifakından çok) CHP’yi sağa kaydırmış olması, Cumhuriyet değerlerinden, başta laiklik olmak üzere önemli ödünler vermiş bulunmasıdır.

Bu ödünler sonunda CHP’nin “‘Demokratik, Laik ve Sosyal Hukuk Devleti’nin Güvencesi” ve bir anlamda “Demokratik Rejimin Umudu” olması niteliği zedelenmiştir.

CHP niçin Demokratik Rejimin umuduydu?

Unutulmamalıdır ki CHP, Mustafa Kemal Atatürk’ün Cumhuriyeti ilan etmek ve geliştirmek için kurduğu bir partidir.

Yine aynı CHP, Türkiye’nin “Çok Partili Rejime” geçmesini sağlamıştır.

Ayrıca özgürlükçü 1961 Anayasası’nın temellerinde onun 1959’da ilan ettiği “İlk Hedefler Beyannamesi” yatmaktadır.

Üstelik sadece 1961 Anayasası ile değil, “Ortanın Solu” hareketi ile de “Demokratik Rejime”, “Fırsat Eşitliği”, “Gelir Adaleti”, “Emekçi Hakları” gibi ilkeleri eklemleyen partidir.

CHP’nin başta laiklik olmak üzere, Cumhuriyet değerlerinden ödün vermesi, işte onun bu “Demokratik Rejim için bir Umut” olma özelliğini zedelemiştir.

Partiye yönelik “Yapısal Değişim” ve Kılıçdaroğlu’na yönelik “istifa” isteklerinin altında bu “umudun tükenişi” süreci yatmaktadır.

3) Partiye ve Genel Başkan’ına yönelik eleştirileri yoğunlaştıran ve sertleştiren üçüncü bir neden, CHP listelerinde 38 milletvekilliğinin sağ partilerin adaylarına tahsis edilmiş, yani bu milletvekillerinin CHP’lilerin oylarıyla seçilmiş olmasıdır.

Bu sonuç, Meclis’teki “Şahsım Devleti” savunucularını Anayasa’yı değiştirecek sayıya yaklaştırması bakımından “Demokratik, Laik ve Sosyal Hukuk Devleti” açısından büyük bir tehlike yaratmıştır.

4) Son ama hiç de önemsiz olmayan bir neden, iktidarın zaten yıllardır, bütün gücüyle CHP’ye ve Kılıçdaroğlu’na saldırmakta oluşudur.

İktidar, bütün medyayı da denetimine aldığı için, kamuoyunun dili ve etkileşimi, CHP ve Kılıçdaroğlu aleyhinde egemenlik oluşturmuş bulunmakta, bu nedenle eleştiriler çok daha geniş ve etkili bir nitelikte algılanmaktadır.

***

Bütün bu eleştirileri ve nedenlerini niye yazdım?

Önümüzde yerel seçimler ve özellikle de İSTANBUL seçimi var:

Sevgili okurlarım, dilerim politikacılar ve seçmenler yerel seçimlerin mantığının genel seçimlerden farklı olduğunu unutmazlar.

Genel seçimlerin ve bu eleştirilerin yarattığı düş kırıklığı ve küskünlük ortamında İSTANBUL’u ve bu kentin muazzam kaynaklarını yeniden “Şahsım Devleti” mensuplarına armağan etmezler.

Bilinmelidir ki yerel seçimler ve İstanbul seçimi, ne Kılıçdaroğlu ne de CHP Genel Başkanlığı seçimidir...

Bu seçimler ve İstanbul seçimi, bir kentteki seçmenlerin, bir “Şahsa” karşı, kendi kaderlerine hâkim olma mücadelesidir!