“Demokrasidir” dediler...
Kürtçülüğe yattın...
*
“Anarşidir” dediler...
Gezi Direnişi’nden tüydün...
*
“Hukuk” dediler...
Kendi milletvekillerini verdin...
*
“Din” dediler...
Okulların imam okullarına dönmesini
seyrettin...
*
“Darbecilik” dediler...
Orduyu yok ettiklerinde sustun...
*
“İnanç” dediler...
Türbanı TBMM’ye soktular, baktın...
*
Tüm bu yüce kavramların zırnığının
onlarda olmadığını bildiğin halde,
karşı tezler üreterek yüreklice üzerine
gideceğine...
Oyuna geldin...
Cumhuriyeti Cumhuriyet yapan tüm
temel kurumlar.....Demokrasi...
Hukuk... Laiklik... İnanç...
Çağdaş yaşam...
Tümü bir bir yok edildiğinde...
Kendi ideolojilerini Türkiye’nin başına
geçirdiklerinde...Pıstın...
*
Ve...
Vere vere kalmadı...
*
Dön bir bak...
Başka sarılacak siyasi kurumumuz,
tutunacak demokratik dalımız olmadığı
için seni eleştirmek istemesek de...
Dön bak...
Bu Türkiye midir?..
*
Nihayet türban TBMM’ye girdi...
“Mazlum ve mağduru oynamaktan”
başka hiçbir şey gelmedi mi aklına?..
Tüm medeni dünya insanları gibi,
çağdaş, aydınlık, gelişmiş bir ülkenin
bireyi olmak isteyen aydınlık yüzlü
insanlarımız, teslimiyeti hüzünle
izlediler...
*
Kolunu, bacağını vermiş, ama gücünü
ve kimliğini vermemiş en yakınınızdaki
Şafak Pavey’e bakın bari...
Söyledikleri iktidara değil, size
derstir...
*
Yarın; ONA SARILMAK İSTEDİM!..