O an doğanın bittiğini anladım...
“Doğanın dengesi bizden sorulur” dediğinde...
*
Kızılderili reisin hüzünlü mektubundan alıntı yapıp
“Son balık öldüğünde...” dediğinde ise...
“Koşun” dedim...
“Koşun balıklar da gitti...”
*
Hiçbir şey kurtulmadı ellerinden...
Ceylan, sülün, sincap, kurbağa, kaplumbağa...
En son kirpi ailesinin fotoğrafı vardı dünkü
gazetelerde... Dozerler ODTÜ ormanına girince
demek ki kaçmak istediler...
Ezildiler...
*
Ve domuzlar kendilerini denize attı...
Tarihte ilk kez Boğaz’ı geçen domuzlardı bunlar...
Normalde domuzlar yüzmeyi sevmezler...
Balıkçılar önce fok balığı zannettiler, sonra yanaşıp
baktılar, kulakları var...
Baba, anne, çoluk çocuk...
Ne yaptılarsa hayvanlara...
Öyle bir orman talanı ki, yer kalmadı...
Avrupa’dan Asya’ya kıta değiştirdiler...
*
Sandılar ki kurtuldular...
Karaya ayak bastılar....
Tabela:
“İnşaat sahasına girmek yasaktır...”
*
Diyor ki Kızılderili Büyük Reis Seattle:
“Çam ağaçlarının pırıldayan iğneleri, vızıldayan
böcekler, ak kumlu kıyılar ve sabahları çayırları
örten buğu... Gökyüzünü, toprağın sıcaklığını nasıl
satın alabilirsiniz ya da nasıl satabilirsiniz?..”
Anlamaz...
*
Doğa tarihinin en büyük çevre katliamını yaşıyor
Türkiye...
Kendisi de baktı ki suyunu kestikleri derede
balık kalmadı, gidip birikintiye “Ya Allah bismillah”
diyerek balık bıraktı...
Balıklar kayıp tabii...
Çünkü bir kez doğayı bozdun mu geri gelmiyor...
Resmi vardı nitekim birçok deredeki balıkların;
çakıl taşlarının üzerinde cansızlar...
*
“Doğanın dengesini” nasıl yaptıysa...
Balıklar karada...
Domuzlar suda...