\n\n\n

Gazeteci Müyesser Yıldız, Silivri’de yatarken sahip olmak istediği kediye tahliye olunca kavuştu.

CHP’li Melda Onur’un kendisine armağan ettiği minik kediye “Adalet” adını koydu.

Ama Müyesser Hanım biraz dertli.

Minik kedisi, altına kaçırıyormuş...

Bizce minik yavru isminin hakkını vermek istediğinden böyle yapıyor olmalı.

Seçilmiş milletvekillerinin bile, kaçacakları vehmiyle tüm tahliye taleplerini reddeden, verdiği ara kararlarıyla eşeğin kulağına artık iyice su kaçıran adaletimize aslında uygun davranıyor.

\n\n\n

Bölünme önce zihinlerde başlar.

Tohumu sözcükler ve kavramlarla atılır!

Önce, “Kuzey Irak”la başlamıştı.

“Irak’ın kuzeyi”, demek yerine...

Sabah akşam “Kuzey Irak” demiştik...

Günde beş vakit “Irak’ın toprak bütünlüğünden yanayız!” demek aslında nafile hale gelmişti!

Sonra anladık ki..

Kuzey Irak’ta, kendi elimizle, dilimizle Güney Kürdistan’ı oluşturduk!

Şimdi sıra, Suriye’nin kuzeyinde!

Yani, “Kuzey Suriye”de...

Yol çoktan açıldığı için, bizim basın anında benimsedi bile...

Artık kutuplara hoparlör yerleştirip, üç öğün demeç verseler, Cumhurbaşkanımız, Başbakanımız hatta TBMM’miz, “Suriye’nin toprak bütünlüğünü savunuyoruz!” deseler nafile...

Nurtopu gibi, “Kuzey Suriye Özerk Kürdistanı” da tamam!

“Sıra Türkiye’ye gelir!” diyen İran Genelkurmay Başkanı’na niye kızdığımızı anlamak mümkün değil.

Adam dostça uyarıyor...

1639 yılından bu yana değişmeyen ortak sınırımızın hatrına.

\n\n\n

Zamanın Ruhuna Fıkra

\n\n\n

Adam kendisini darı zannedermiş.

Ne zaman tavuk ve horoz görse feryat figan “kurtarın beni” diye bağırıp yırtınırmış.

Adamı bir türlü yatıştıramazlarmış.

Ailesi adamı akıl hastanesine yatırmış.

Tedavi biraz uzun sürmüş.

Sonunda adam “darı” olmadığına ikna olmuş ve taburcu edilmiş.

Aradan uzun bir süre geçmiş. Arkadaşlarıyla yürürken, uzakta bir grup tavuk ve horoza rastlamış...

Ve adam anında basmış yaygarayı:

“Geliyorlar... Beni yiyecekler!..”

Arkadaşları adamı kolundan tutup sarsmış: “Bak, demişler, tedavi gördün. İyi olduğun anlaşıldı. Hatta sen kendin bile, artık ben darı değilim, diyordun Şimdi ne oldu da yine bağırıyorsun?”

Adam yanıtlamış:

“Ben darı olmadığımı biliyorum. Ama horozlar benim darı olmadığımı bilmiyorlar. Siz benim darı olmadığımı gidip onlara anlatın!”

***

Ankaralı yabancı diplomatların ağzındaki Davutoğlu fıkrası bu! Herkesin “darı” yani “sıfır sorun” tanımı kendine...

Sıfır sorunu, Beşşar Esad başka anladı...

İran Genelkurmay Başkanı başka...

Bağdat yönetimi başka!

Tek doğru anlayan (ama bir türlü anlatamayan) Davutoğlu...

\n\n\n

\n\n\n

Herkesin bir rüyası var.Hadi PKK demeyelim, BDP’nin de rüyası var:

Türkiye’yi ele geçirmek.

Öcalan’ı Cumhurbaşkanı veya Başbakan yapmak.

Oysa, azıcık sabırlı olsalar ve olup bitene akıllıca bakabilseler hain pusular kurup ölmelerine öldürmelerine gerek kalmayacak.

BDP günün birinde Türkiye’de tek başına iktidar olsa ne yapacaksa aslında AKP de genellikle onu yapıyor...

- Terörle mücadele eden tüm komutanları tutuklayıp hapse atıyor...

- Emekli ediyor...

- Bir kısmına casus kimilerine pornocu yaftası yapıştırıyor...

- Kendilerine muhalif yurtsever yazarı, çizeri, ulusal değerleri savunan aydınları yıllarca hapiste tutuyor.

Dedik ya, ölmeye öldürmeye gerek yok...

Ülke batağa sürükleniyor...

Biraz sabırlı olsalar rüyaları vekâleten gerçek oluyor!

\n\n\n

Kardeş Hesabı!

\n\n\n

Kurumlar arasında da “kardeşlik hukuku” var mıdır?

Aynı makama bağlı kurumlar kardeş sayılabilir mi?

TOKİ, MİT, Genelkurmay Başkanlığı, üçü de Başbakan’a bağlı.

Ama aralarındaki ilişkinin kardeşçe olduğunu söylemek zor.

Çünkü Başbakan, bunlara eşit mesafede değil.

MİT’in başındakine bir hal geleceğini anladı...

24 saat içinde özel bir yasa çıkarttı.

MİT’in başını garantiye aldı.

Ama aynı yakınlığı, uzun süre birlikte çalıştığı Genelkurmay Başkanı’na göstermeye yanaşmadı.

Şimdi ayıp olmasın diye arada bir “Bari tutuksuz yargılansın!” diye onu savunur gibi yapmakla yetiniyor.

Kardeşlerden en paralı ve paracısı ise TOKİ...

İstanbul’un, Ankara’ın ortasına, trafiğin içine edecek yüzlerce 45-50 katlı gökdeleni 3-4 ayda dikip duruyor.

Ama 3 yıl geçtiği, sipariş aldığı 240 karakolun üçte birini bile tamamlayamıyor!!!

Sonra da başındaki bakan TV’lere çıkıp “98 tane yaptık, yetmez mi?” havasında efeleniyor!!

Teneke damlı briket karakolları yıkıp, yerine, tek katlı üç dört odalı beton bir bina yapmak belli ki Maslak’ta, Oran’da gökdelen dikmek kadar kârlı değil.