Bazen nedensiz keyfiniz kaçar. Çözemezsiniz. Bazen de birileri keyfinizi kaçırır. Kızarsınız. İşte bu süreçte sabır denilen psikolojik yapı devrede olmalı. Bunu dün Vodafone Park’ta ilk yarıda gördük. Beşiktaş’ın değişik kadrosu yaşattı izleyenlere. Kenan nedense en çok kazanılması gereken bir inatla formayı kapsa da olmuyor. 18. dakikada öylesine kolay iki pozisyonu harcadı ki saç baş yoldurdu. İlk yarı sonlanırken Okaka golünü attı. Golde, gelişmesine sanki “Dur!” diyen Ersin’in hatası vardı. 54. dakika önemliydi. Ghezzal’ın durgunluğunu direkten dönen şutunda gördük ama devamında Kenan ilk golüne böyle kavuşup skoru eşitledi. Beşiktaş’ta Can mücadelesiyle dikkat çekti. Emre Belözoğlu yeni bir kadro kurmaya çalışıyor. Kendine oynayan değil takım oyununa önem veriyor. Zamana ihtiyacı var. Aslında dün gece iki takımın da ikincilik kavgası verdiği bir mücadele gibi görünmedi oyun.

Beşiktaş’ta Güven çok hırslı ama her şeyi yapmak istiyor. Takımın golcüleri Batshuayi ve Larin kulübede. Welinton çok ağır, sakatlanıp çıktı ve daha yararlı olan Necip oyuna girdi. Emektar Atiba sakin ve hatasız oynadı. Rosier ise her topta dripling yaparak yerini çok boş bıraktı. Belki de Trezeguet bu nedenle golle buluştu!

İkinci yarıda daha çok koşan ve kazanmak isteyen Kartal, 8 Mart öncesi tribündeki kadın ve çocuk taraftarlarına mutluluk getirecek bir skor hediye edemedi. Ama herkes, 83’te oyuna giren genç Emirhan’ın sahadaki birçok isimden daha çok topun ayağına yakıştığını gördü. Benim bildiğim Kara Kartal’a durgunluk yakışmaz. Ancak dün özellikle ilk yarı çok yavaş ve durgundu. Batshuayi’nin 77. dakikada oyuna girmesindeki en önemli özellik gol kaçırmadan maçı bitirmesi oldu!