Beşiktaş dün gece İnönü Stadı’nda gergin bir ortamda kazanmak zorunda olduğu bir maç oynadı. Samet Aybaba, ofansif bir düşünceyle Holosko, Almeida, Batuhan, Oğuzhan gibi futbolcuları takıma koyarak Fernandes’in yönetiminde riskli bir orta alan 5’lisi oluşturdu. Defansın önündeki İbrahim Toraman dışında orta alanda top kapacak adam yoktu diyebiliriz. İlkyarının son saniyesine dek önemli pozisyon yok desek yanlış yorumlamış olmayız. Ne var ki Fernandes’in, rakibi Olcan’a kazandığı faulle tepki vermek isterken topun beklenmeyen şekilde kalesinde gol olarak sonuçlanacağını kimse beklemiyordu.

2. bölümde Batuhan’ın yerine oyuna giren Olcay’ın hareketliliği Beşiktaş’ın gol arayışına etki yaptı. 55. dakikada Fernandes soldan sahalarımızda ender görülen harika bir frikikle kaleci Onur’u avlarken takımını sanki ipten aldı.

90 dakikanın en önemli anı Beşiktaş adına 60 saniyeye sığan 3 gol pozisyonunun harcanmasıydı. Olcay, Almeida ve Holosko, 68. dakika içinde kaleciyle karşı karşıya 90 dakikanın belki de Siyah-Beyazlılar açısından kaderini çizdi. Tribünlerin gerginliği ve kazanma arzusu sahada gerçekten iyi niyetle mücadele eden Beşiktaş 11’ine hız kazandırırken özellikle Fernandes’in orta alandaki müthiş formu ön plana çıktı. Portekizlinin klas pasları ve arkadaşlarını kazanma motivasyonuyla yönlendirmesi sahadaki en iyi futbolcu olmasına yetti.

Son 15 dakikada iki takımın da taktik anlamda oyundan düşseler de kazanma arzularının yüksek oluşu maça hareketlilik getirdi. Hakem Cüneyt Çakır’ın çok sakin bir maç yönetmesi oyunun belki de sorunsuz bitmesine yol açtı.

Her şeye karşın Beşiktaş’ın mevcut kadrosuyla verdiği mücadele alkışa değse de kadronun eksik yanları yadsınamaz.