Hiç kimse gevelemesin. Trabzonspor ile deplasmanda oynayan Beşiktaş’ı takdir etmemek ayıp olur. Kulüpçülük yapmadan o ortamda Bordo-Mavili takımın, Siyah-Beyazlıların elinden kurtuluşunda şunu gördük. Futbolu özlemişiz. Gözlerimizin pası silinirken bu gerçeği vurgulamak lazım. Kıran kırana oynanan oyunda hataların sonuca etki ettiğini söyleyebiliriz. Oyun olarak Beşiktaş galip ama sonuca yansıtamadıysa yine de hakem yanlışları ve kaçan penaltı önde gelir! Rosier’in attığı beraberlik golü futbolcunun çaresiz kaldığında başvurduğu zorunlu bir sondur. Ama Beşiktaş’ın bu gerçeği yakalarken, neredeyse 3-6-1 dizilişi ve ikinci yarı oyuna gergin Larin ile penaltı kaçıran Batshuayi’yle yenilgiye de adeta davetiye çıkardığını unutmayalım. Teknik adam değişimi ve Ismael onlara ilk maçı olduğu için yararlı olmuştur. Umarım bu durum devam eder. 

Şunu da vurgulamak lazım. Hakemlerimiz kendi içinde, hatta MHK ve TFF ile anlamsız bir çekişme içinde! Son karar ve spekülasyonlar toplumda rahatsızlık yaratırken yetişkin kimliklerin de yanlış yaptığını ve kendilerine bir dünya yarattıklarını kabul etmeliyiz. Kural hatasını ve 70 yıldır bu ülkede futbol adına verdiğim emekten sonra atılış biçimini kabul etmem olanaksızdır.

TRABZON’U, AVCI’YI KUTLARIM

Beşiktaş’ta kendini kabul ettiremeyen ama Trabzon’da çok etkili bir kadro yapısıyla şampiyonluğa gün sayan Abdullah Avcı’dan artık yurt dışında çıkış yapacak kadroyla sonuç bekleme hakkım vardır. Ama herkes şunu öğrenmeli. Futbol; içinde sürat, yaratıcılık, çabukluk barındıran ve topa sert, doğru algıyla oynanan bir oyundur. Motive olmuş, kapasiteli futbolcular sahada mutlaka kazanır. Bunu birçok öğrencim gibi Abdullah Hoca da bilir. Yıllar sonra başarı ateşi ile ayaklanan Trabzon’u kutlarken futbol arenasında “Ben de varım” diyerek Avrupa’ya sesini duyuracak ufka yelken açtığını hatırlatırım. Şimdilik işin sadece birinci perdesi bitti.