Yağma hep vardı.
AKP döneminde tavan yaptı.
Rantçılar her zaman vardı.
AKP döneminde pıtrak gibi çoğaldı.
Tam bağımsızlık için verilen mücadele ile kurulan bu ülkede emperyalistlerle işbirliği yapanlar her zaman vardı.
AKP döneminde bu alçaklığı yapmayan mumla aranır oldu!
Ülkenin kamu kurumlarını kendi malı gibi kodamanlara peşkeş çekenler hep vardı.
AKP döneminde peşkeş çekilmeyen kurum kalmadı!
Bu ülkede halkın birikimini sokağa atanlar hiç bitmedi.
AKP döneminde tüm birikim, Yağma Hasan’ın böreği gibi savruldu!
Yalan her zaman söylendi.
AKP döneminde dürüst insan bulunmaz Hint kumaşı gibi oldu.
Tarikatçılık, mezhepçilik, gizlenmeye çalışılsa da, bu coğrafyada hep vardı.
AKP döneminde açıkça devleti yönetenlerin tercihi oldu.
Yolsuzluk daima gündemdeydi.
AKP döneminde yolsuzluk yapmayana yaşam olanağı kalmadı.
Kadın cinayetleri bu topraklarda çok yaşandı.
AKP döneminde, 2003-2017 arasında yüzde 392 arttı.
Çocuk istismarı, hep bir utanç olarak var oldu.
AKP döneminde, son 10 yılda, yüzde 700 arttı.
Hayvanlara yönelik şiddet bu ülkede hiç eksik olmadı.
AKP döneminde katlanarak arttı.
Nepotizm yani akraba ya da adam kayırma, toplumun temel sorunuydu,
AKP döneminde devletin her kurumunu akrabalar ve “yeğenler” yönetir oldu.
Cumhuriyet düşmanlığı, Cumhuriyet kurulduğu günden beri vardı.
AKP döneminde İkinci Cumhuriyetçi liberal “sol” ve gericilerin işbirliğiyle palazlandı!
Laiklik, Atatürk’ten sonra hep hançerlendi.
AKP döneminde laikliğin sadece adı kaldı.
Kifayetsiz muhterisler, her ülke gibi Türkiye’nin de hiç bitmeyen sorunlarından biriydi.
AKP döneminde nerede yeteneksiz, çıkarcı tip varsa “fenomen” oldu, baştacı edildi.
Görgüsüzlük bu ülkede hiç bitmedi.
AKP döneminde görgüsüzlüğün ansiklopedisi yazıldı.
Vefasızlık hiç eksik olmadı.
AKP döneminde adeta kural oldu!
Bilim, hak ettiği değeri hiç görmedi.
AKP döneminde evrim teorisi bile müfredattan atıldı, her yer imam hatip okulu doldu.
Emekçiler, Türkiye’de her dönem ezildi.
AKP döneminde sermaye kollanırken, emekçilerin kazanılmış hakları bile gasp edildi.
Bu ülkenin “Sanatsız kalan bir milletin, hayat damarlarından biri kopmuş demektir” diyen bir kurucusu vardı.
AKP döneminde İnsanlık Anıtı’na “ucube” deyip yıktıran başbakanı, “sanatın içine tüküren” belediye başkanı oldu.

***

Uzun sözün kısası, AKP döneminde toplumsal bozulma dibi gördü.
Türkiye ekonomik açıdan fakirleşti, manevi olarak yozlaştı.
Peki bundan sonra ne olacak?
23 Haziran’da “Her şey çok güzel olacak” dendi, çoğunluk umutlandı, umutlanmak istedi...
Kaz Dağları’nda, Salda Gölü’nde, Munzur Dağları’nda yaşananlar, doğanın bir uyarısıdır. Türkiye’nin ciğerleri sökülmek üzeredir.
Muhalefet buradan hareketle hızla bir çıkış gerçekleştiremezse, ülkede savunulacak ne doğa kalacak ne de toplumsal birikim!