Bundan bir süre önce eş dost, PEN Yazarlar Derneği’nin üyeleri, gazeteci arkadaşlarımız bizleri telefon, mesaj bombardımanına tuttular. Biz dediğim PEN Türkiye Yazarlar Derneği Yönetim Kurulu üyeleri... Kimi sadece meraklıydı, kimi endişeli, kimi de çok öfkeli. Hepsi eşsiz yazarımız Aslı Erdoğan’ı seven okurlardı. PEN’e niye yardım etmiyorsunuz, niye bir şeyler yapmıyorsunuz diye ateş püskürenler, sorgulayanlar çoğunluktaydı.

ULUSLARARASI ÇALIŞMALAR 

Önce ne olduğunu anlamadık. Araştırınca anladık ki Aslı Erdoğan’ın bir gazeteye verdiği röportaj istenmeyen yönlere çekilmiş ve sosyal medyada sanki yazarımız yeryüzündeki tüm PEN merkezlerine kızmış, kırılmış gibi gösteriliyordu. Nitekim aynı tepkiler, merkezi Londra’daki Uluslararası PEN’in başkanı Burhan Sönmez’e de gitmişti...

İlk iş Berlin’de yaşayan Aslı Erdoğan’la, Uluslararası PEN, Almanya PEN ve Berlin PEN’le ilişkiye geçtik. Uluslararası PEN, yerkürede Afganistan’dan Myanmar’a, Afrika’dan Latin Amerika’ya, ifade özgürlüğü sınırlanan tüm yazarların imdadına koşan bir kuruluş. Sadece Afganistan’dan yüz yazarı kurtardılar. Bu, 102 yaşındaki Uluslararası PEN’in tarihindeki en büyük kurtarma operasyonuydu. Her yıl dünyanın her yanından yüzlerce yazar bu uluslararası destekten yararlanmak için başvuruyor ve destek için sıra bekliyordu.

Uluslararası PEN’in 7 yıldır Aslı Erdoğan’a ve başka yazarlara verdiği desteği ve bu konudaki açıklamalarını PEN Türkiye sitemizde (www.pen.org.tr) bulabilirsiniz. 

Sevgili Aslı Erdoğan’ın mektubunu ise “Seni seviyoruz Aslı Erdoğan ve her zaman yanındayız” diyerek okurlarla paylaşıyorum: (Merak etmeyin: Annesi yanında ve sağlığı düzelmekte.) 

DOSTLARA SESLENİŞ: 

“Türkiye PEN’deki dostlar,

16 Haziran’da çok ağır bir ameliyat geçirdim, deyim yerindeyse ‘mucizevi’ bir ameliyattı, ama bedenen ve ruhen hâlâ toparlanmış değilim. Kendimi yeterince ifade edemezsem anlayışla karşılamanızı rica ederim.

Ameliyattan çok kısa bir süre sonra bir arkadaşımla yaptığım duygusal bir söyleşinin video çekimlerinin internette yayımlanmasıyla olup bitenlere gerçekten şaşırdım ve fazlasıyla üzüldüm. Ne o söyleşide ne de bir başka mecrada, Türkiye PEN ve Uluslararası PEN üzerine tek olumsuz cümle kurmadım. Tam tersine, beş buçuk yıl süren yargılanmam boyunca en büyük desteği yazarlardan (ve okurlardan) gördüm ve PEN üyesi olmaktan onur duydum. Bana ve bütün yazarlara verdiğiniz desteğe minnettarım. Özellikle PEN Almanya’ya fazlasıyla borçluyum.

Gelgelelim, bir kırgınlığım da var. Almanya PEN ve PEN Berlin arasındaki nedenlerini ve ayrıntılarını tam olarak bilmediğim sürtüşmede, taraf olmamak için elimden geleni yapmama rağmen, mağdur edildiğimi düşünüyorum ve bu mağduriyetimi birden fazla kez dillendirdim. Geçen sene, fırtınalı bir PEN Almanya toplantısından bir gün sonra beyin kanaması geçirdim. Bursumun bitmesine çok az kalmıştı, kendime bakacak durumum yoktu. Maruz kaldığım duyarsızlığa incindim ve bu kırgınlığımı da duygusal bir anımda dışa vurdum. Ne yazık ki oldum olası kaçındığım bir ikilem, sorunların basına ya da internete yansıması, olayı hayal bile edemeyeceğim boyutlara taşıdı. Aslında söylemeye çalıştığım, bu tür sürtüşmelerin yazarlar arasındaki dayanışma ağını zedelememesi gerektiğiydi.

Bütün içtenliğimle, bir kez daha yazmaktan başka çarem yok. Türkiye PEN ve Uluslararası PEN ile ilgili tek bir olumsuz ifadem olmadığı gibi, aklımın ucundan dahi geçirmedim ve böyle yorumlanmasını da gerçekten şaşırdım. Yeterince öngörülü olamamışım ya da söyleşiyi yapan gazeteci arkadaşla birlikte olamamışız.

Bu vesileyle Uluslarası PEN, Kulturforum (Türkiye Almanya Kültür Forumu), ICORN ve Maksim Gorki Theater (Maksim Gorki Tiyatrosu) başta olmak üzere beni destekleyen bütün kurum ve kişilere teşekkür ederim. Dostlukla. Aslı Erdoğan. ”