Dünyada trafiğin en yoğun olduğu kentler açıklandı.

İstanbul bir önceki yıl 6. sırada yer alırken 2024'te zirveye çıktı.

Dünyada trafiğin en yoğun olduğu kentler ve trafikteki ortalama bekleme süreleri Inrix’in 2024 yılına ait trafik analiz raporuna göre şöyle oldu:

• İstanbul (Türkiye) - Ortalama trafikte beklenen süre 105 saat.
• New York (Amerika Birleşik Devletleri) - Ortalama trafikte beklenen süre 102 saat.
• Şikago (Amerika Birleşik Devletleri) - Ortalama trafikte beklenen süre 102 saat.
• Londra (İngiltere) - Ortalama trafikte beklenen süre 101 saat.
• Paris (Fransa) - Ortalama trafikte beklenen süre 97 saat.
• Mexico City (Meksika) - Ortalama trafikte beklenen süre 97 saat.
• Cape Town (Güney Afrika) - Ortalama trafikte beklenen süre 94 saat.
• Cakarta (Endonezya) - Ortalama trafikte beklenen süre 89 saat.
• Los Angeles (Amerika Birleşik Devletleri) - Ortalama trafikte beklenen süre 88 saat.
• Brisbane (Avustralya) - Ortalama trafikte beklenen süre 84 saat.

***

Nüfusun yoğun olduğu İstanbul'da trafik sıkışıklığının azalması için toplu taşıma sistemlerinin daha iyi hale gelmesi ve artan araç sayısına paralel yol yapılması, mevcut yolların yeniden düzenlenmesi gerekiyor.

Sırayla gidersek ilk olarak toplu taşıma kısmına bakalım.

İBB UKOME Ocak ayı toplantısında yüzde 46.09'luk toplu taşıma zammı teklifi reddedildi. İBB Genel Sekreter Yardımcısı Gürkan Akgün, yeni zam oranının alt komisyonlarda yeniden değerlendirileceğini açıkladı.

Yıllık 1.4 milyar yolculuğun gerçekleştiği İstanbul’da yalnızca İETT’nin 1 yolcu başına maliyeti 2018 yılında 3.4 TL iken, 2024 yılında bu rakam 36.2 TL’ye yükseldi.

Yolcu başına gelirin 10.7 lira, giderin 36.2 lira olmasıyla yolcu başına sübvansiyon ihtiyacı 25.5 liraya ulaştı. Toplamda 2018 yılında 1,7 milyar TL olan sübvansiyon miktarı, 2024 yılı itibarıyla 35,7 milyar TL’ye oldu.

Bu bilgilerin ışığında toplu taşıma halihazırda bu denli yüksek maliyetlerle sübvanse edilmek zorundayken mevcut durumdan daha iyi sistemlerin inşası oldukça zor, yapılan ve yapılacaklar ise İstanbul'un sorununu çözmeye yetecek ölçüde olmaktan uzak olacaktır.

İstanbul'da trafiğin çözümü için toplu taşımaya milyarlarca dolarlık yatırım yapılmalıdır. Ancak siyasiler için yollar kesilmeye devam edip, insanların her gün sıkış tıkış otobüsleri, metroları ve metrobüsü insan onuruna yakışmayacak şekilde mecburen kullandığı kentte, yöneticiler yalnızca kendileri için hak görüp 'itibar' dedikleri lüks alanların dışına gözlerini kapadıkça halk için yapılması gerekenler hiçbir zaman yapılmayacaktır.

***

Mevcut yolların yeniden düzenlenmesi ve yeni yollar yapılmasını incelersek yeni güzegâhların oluşturulması İstanbul gibi nüfusun çok büyük kısmının kentin belirli bir bölümüne yığılmış olması nedeniyle çözüm olması da mümkün değildir.

Burada yapılması gereken kentin ana arterlerine transit yoldur. Silivri'den Gebze'ye kadar paralı yol ve D-100 gidiş geliş 3 bölüme ayrılmalı. En soldaki bölümden orta bölüme geçişin sıklığı en az 20 kilometrede bir, orta bölümden en sağ bölüme geçiş ise en az 5 kilometrede bir olacak şekilde tekrar düzenlenmelidir. 1. köprü ve Avrasya Tüneli'nin şerit sayısı da bu düzenlemeyle birlikte artırılmalıdır. 1. köprünün trafiği her geçen gün daha da artarken metrobüsün de köprüyü kullanması kıta değiştirenlerin her gün saatlerce beklemesine neden oluyor. Avrasya Tüneli ise bir yönde yalnızca iki şerit yapıldığı için huni etkisi yapıyor.

Fakat bu da oldukça maliyetli olacaktır. Bu maliyetin karşılanmasında ise vergilerin yükselmesi de asgari ücretlinin daha da daha da ucuza çalışması da işe yaramaz. Devletin kasası dolar, yeni saraylar yapılır, kula kulluk edenler cepleri boş alkış tutar, parayı yine saray erkanı harcar. Tebaa düşünmez, ne düşünemeyen düşünülür ne de onun seçtiği yönetici altında yönetilen. Bu gidişle yakında listeye Ankara da İzmir de girer.

***

İçinizi karartmayın bir ihtimal daha var; yollar anlattığım gibi olmasa da yine de daha önceki projeler gibi maliyetinin katbekatına 23 yıldır alıştığımız düzende ihale rekortmeni firmalarca yaptırılabilir. Hayatında uçağa binmeyenler nasıl ihtiyaçları yeni havaalanlarıymış gibi olağan güçleri ile alkışlıyorsa yüzde 80'den fazlasının araç sahibi olmadığı ülkede yine alkış tutanlar da olacaktır.