İki takım da kupada yarıfinali garantiledi ama çapraz eşleme durumu; önem arz ediyor. O yüzdendir ki iki gruptaki (Elazığ-Tokat bugün oynanacak zaten. Bu maç formalite karşılaşması.) maçlar aynı saatte oynandı. Galatasaray, Antalya’yı yenerse grubu 1. sırada bitirecekti ve iyi hesap yapılırsa ikinci bitirmesi daha bir avantajlı gibi duruyordu. Çünkü, A Grubu’nun 3 (Bursa-Akhisar-Eskişehir) takımı da çetin cevizdi; (Sivasspor kupaya el salladı) üçü de alacağı neticelere göre sıra değiştirebilirdi. Gün Eskişehirspor’un günü oldu. Bu hesaplar yapılırken Mancini, neredeyse A2 takımını (önde oynayan Eboue ve Yekta’yı es geçersek) Antalyalı ağabeylerinin karşısına salmıştı. Çift stoper konumundaki 19’luk Emrecan-Koray Günter, Semih- Isaac gibi ustalarla savaşıyordu. Hiç sırıtmadılar, sadece beraber oynamama sıkıntısı içindeydiler.
Orta bölgede Umut Gündoğan-Oğuzhan, forvette Lucas Ontivero-Berk İsmail de öyleydi. Bu olumsuzluk ister istemez tüm takıma da sirayet etti ama yine de ilkyarı bitiminde Galatasaray A2 takımı (!) Antalyalı ağabeyleri önünde silik gözükmedi. Nedense 22’lik kaptan Emre Çolak, Yekta ile birlikte takımı hücum alanına fazla sokamadı. Yalnızca Semih ve Lucas’ın şutları tehlike oluşturabildi ilk 45 sonunda.
İkinci seansta Galatasaray’da oyuncu değişimi değil görev değişimi vardı. Eboue sol, Salih sağ kenara geçti. Bir şey değişti mi, yok ama Hamit-Burdisso (72’de fileleri sarsıyordu) girince; ev sahibi deneyim kazandı. Umut Bulut, geç kalan hamleydi. Samet Aybaba ise liderliği yitirmeme adına Tita’yı oyuna alarak forveti 3’lerken Serkan’ı da emniyet supabı olarak sahaya sürdü. Tüm bu değişimler skoru da, grup sıralamasını da etkilemedi. Galatasaray- Bursa yarıfinali, final yolu kime açılır? Mart ayına çok var da bu formuyla Galatasaray’a daha yakın gibi..